Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Neurodermitis bij peuter

Ervaringsberichten over de Germanische Heilkunde door mensen ingestuurd

Een grootmoeder schrijft …

Mijn kleinzoon heeft op de leeftijd van ongeveer 4 maanden heel rode gebarsten wangen gekregen. Mijn dochter wendde zich direct aan mij en wilde weten wat het zou kunnen zijn. Ze had haar kind niet laten inenten en ze gaan anders ook niet naar een arts, omdat ze zich zelf al langere tijd met de Germanische Heilkunde bezig houdt.

Ik wist direct waar het van kwam, want zoals bekend betekent (opper)huid “scheidingsconflict“.

Het volgende was gebeurt: de kleine lag de eerste 4 maanden tot december op de sofa en ging pas met de ouders naar bed. Ze hebben een familiebed. Beide ouders en beide kinderen slapen samen. Toen ze bang was dat het zou kunnen vallen, legde ze de kleine ’s avonds met het zusje in het bed en de ouders gingen later slapen. Het werd regelmatig wakker. Voordat de babyfoon reageerde en mijn dochter een verdieping lager naar de slaapkamer was gesneld, was de kleine al in paniek. Dat ging elke dag zo gedurende een langere tijd tot ze me opbelde. Ik zei direct, scheidingsconflict oplossen, dus weer in de woonkamer laten totdat de ouders ook gaan slapen. Dat wilde mijn dochter echter niet, omdat ze ook wel eens alleen met haar man wilde zijn. Ik zei dat ze dan met de neurodermitis moesten leven.

Mijn dochter ging naar een alternatief ingestelde arts. Die zei tarwe en koemelkproducten weglaten. Dat vond ze niet lastig, want ze gaf nog borstvoeding. Omdat ze zelf sowieso allang geen melk meer dronk, liet ze ook de kaas nog maar staan. Brood bakt ze zelf en dus nam ze daarvoor spelt en rogge. Maar de neurodermitis ging niet weg.

In mei gingen ze op vakantie naar Italië. Toen ze terug kwam belde mijn dochter mij vreugdevol op en zei: “Mam, de neurodermitis is weg – verandering van lucht!” Ik zei haar: “Oh ja, en waar waren jullie dan als de kinderen sliepen? Waren jullie ook een verdieping hoger of lager?” Nee, ze zaten op het balkon voor de hotelkamer.

Wat was er gebeurd? De kleine had de ouders 14 dagen lang in zijn slaap horen praten en de neurodermitis die alleen in de genezingsfase een rode barstige huid veroorzaakt kon eindelijk tot een definitieve genezing komen. Ze heeft nooit iets van een zalfje of zo gebruikt.

Hij is nu 4 jaar. Tot nu toe is het niet meer opgetreden. Mijn dochter is echter in het belang van de kinderen gestopt met werken en wijdt zich heel liefdevol en overvloedig aan de kinderen.

We hadden de kleine laatst ook voor 2 dagen bij ons te logeren en er is niets gebeurd.

Ik kan ouders met kinderen die aan neurodermitis of psoriasis leiden alleen maar aanbevelen om liever van luxe af te zien en in het belang van gezonde kinderen zich hen toe te wijden.
Als meer mensen zich voor de Germanische Heilkunde zouden interesseren, dan zou veel leed bij juist deze verschrikkelijke ‘ziekte’ kunnen worden bespaard.

Ik kan alleen maar herhalen en bedank Dr. Hamer voor zijn oneindige geduld en de beschikbaarstelling van zijn weten!

Lieve groet,

G.S.


Opmerking:

In de natuur zijn scheidingsconflicten een ware ramp! Als het kind van de moeder wordt gescheiden, dan is dat normaal gesproken een zekere dood voor het kind. Als er bij de moeder een scheidingsconflict voor het kind is opgetreden, dan start het SBS ‘ulceratie van het epidermis’. In de actieve fase, waar in de ‘rode groep’ altijd de biologische zin ligt, is er een beperking van het kortetermijngeheugen om diegene waarvan men gescheiden werd of van gescheiden wilde worden te vergeten. Dit om het conflict te kunnen oplossen en het eigen leven te kunnen voortzetten. Zou nu tegen de verwachting in het kind na twee of drie dagen toch nog de weg naar de moeder terug hebben gevonden, dan ‘herkent’ de moeder haar eigen kind niet meer en neemt het doorgaans niet meer op. Ze heeft het ‘vergeten’!

Zonder nood zou in de natuur geen moeder afstand van haar kind doen! De natuurvolkeren dragen hun kinderen tot het 4e levensjaar op het lichaam. Dat zou ook de therapie bij neurodermitis zijn. Knuffelen en dan het beste huid op huidcontact. De moeder moet het kind weer het oervertrouwen kunnen geven om altijd op elk moment beschikbaar te zijn. Als het kind ouder is dan maakt het zich op natuurlijke wijze los van de moeder.

In onze samenleving, cultuur en religie leven we vandaag de dag tegen onze eigen biologie. En dat maakt ziek! [Beschavingsziekten = we worden niet volgens onze afkomst behandeld!]

30 jaar geleden bestond er nog nauwelijks neurodermitis. Vandaag de dag heeft elk vijfde kind het. Vroeger bleven de moeders ook nog bij hun kinderen. Nu ‘storen’ die kinderen en worden ze vaak al na enkele maanden in de crèche afgeschoven. Kan werkelijk niemand meer zich in de ziel van een klein kind verplaatsen? Uit dierproeven weet men dat vroeg van hun moeder gescheiden jongen zeer spoedig gedragsstoornissen vertonen. Dat dit desondanks door de politiek wordt gestimuleerd en ondersteund (‘recht op een crècheplaats’) wijst oftewel op onwetende domheid of op een systematische opzet (Gender-Mainstreaming: uit meisjes maakt men jongens en omgekeerd. Ze proberen door heropvoeding bij onze kinderen het onderscheid van geslacht op te heffen. Alle ministeries van familie in Europa schijnen deze Gender-waanzin om te zetten, zonder ooit hun burgers om hun mening gevraagd te hebben. Onderzoekt u aub zelf!]

Het wordt tijd voor een anders denken van de bevolking in de richting van het bio-logische!!

Niet wij moeten ons aan de politiek ondergeschikt maken. Het zou andersom moeten zijn! De regering heeft ons te dienen! Waarom anders hebben we ze ingericht in een democratie ( = volksheerschappij)? We moeten de moeders de mogelijkheid geven om hun kinderen zonder financiële nood te kunnen grootbrengen. De politiek zou dus moeten helpen zodat de moeders bij hun kinderen kunnen blijven.

Naar mijn mening is een overheid goed als de mensen gezond zijn!
Het zou moeten worden uitgedaagd aangezien de mensen zieker en zieker worden, en
het moet naar de duivel worden achtervolgd als het volk met uitsterven wordt bedreigd (volgens officiële gegevens heeft een soort een geboortecijfer van 2,2 nodig om niet uit te sterven. En volgens officiële gegevens is ons geboortecijfer al decennia lang 1,2 en volgens officiële gegevens de dood van deze soort daarmee bezegeld!).

Vind u het leuk om onze ervaringsberichten te lezen? Schrijf u in voor onze nieuwsbrief en ontvang wekelijks nieuwe berichten in uw postvak.

Deel dit artikel op uw sociale media

Aankondiging voor onderhoud van onze website

Op donderdag, 15 februari 2024 vanaf 8:30 uur CET gaat onze website voor onbepaalde tijd voor onderhoud uit de lucht.

De werkzaamheden zullen waarschijnlijk enkele uren duren.