Als twee of meer SBSen, die zich in de rechter en linker hersenhelft van de hersenstam bevinden, gelijktijdig actief zijn, dan spreken we van een constellatie van de hersenstam.
Dezelfde of een vergelijkbare constellatie zien we echter nogmaals, als een SBS tijdens de pcl-fase in de epileptoïde crisis komt.
Want de epileptoïde crisis komt overeen met een vernieuwde korte conflictactiviteit, hoewel ze een andere kwaliteit heeft. Ze heeft in ieder geval een sterke intensiteit.
We hebben zelfs een tijdelijke korte constellatie, als beide conflicten toevallig gelijktijdig in de pcl-fase een epilepoïde crisis doorlopen.
De bijzondere kenmerken zijn een gevoel van het volledig geconsterneerd zijn. Zo een patiënt weet niet meer wat voor of achter is. Zulke constellaties vinden we regelmatig, als de patiënt bijvoorbeeld een sigma-ca heeft (linker hersenhelft) en door de angst, dat er geen voeding meer door de darm zou kunnen gaan, in de lever (rechter hersenhelft) ook nog een kanker-SBS lijdt. Dan is hij psychisch volledig geconsterneerd.
Wat er zich bij zo een kanker-SBS-constellatie verder nog afspeelt, weten we voor de meeste constellaties nog niet. Maar de constellatie zelf heeft ook weer een specifieke biologische zin.
Van de constellatie van het wederzijdse actieve nierverzamelbuis-SBS weten we echter wel al iets:
De patiënt heeft twee vluchteling-, existentie- of alleen-gelaten-zijn-conflicten.
Als twee of meer SBSen, die zich in de rechter en linker hemisfeer van de kleine hersenen bevinden, gelijktijdig actief zijn, dan spreken we van een constellatie van de kleine hersenen. Dit natuurlijk altijd onder het aspect, dat ook zo een constellatie een biologische zin heeft.
Als bijvoorbeeld de linker en de rechter borst van borstklierkanker zijn betroffen, dan hebben we zo een schizofrene constellatie van de kleine hersenen:
Natuurlijk zien we ook een constellatie, ook al is ze van korte en voorbijgaande aard, als het SBS aan één kant een epileptoïde crisis doormaakt, terwijl de andere zijde nog actief is of beide zijden toevallig gelijktijdig een epileptoïde crisis doorlopen. Want de epileptoïde crisis is een korte conflictactiviteit tijdens de pcl-fase.
Bij de constellaties van het hersenmerg van de grote hersenen, die psychisch als zogenaamde megalomanie (grootheidswaan) doorgaat, moeten we een heel nieuw begrip van de constellatie leren.
De definitie luidt, dat de biologische zin aan het einde van de pcl-fase ligt:
Een constellatie is er, als er op verschillende hemisferen van het hersenmerg SBSen in eender welke fase zijn, ca-fase of pcl-fase met inbegrip van de epileptoide/epileptische (bij spieren) crisis.
Door deze geniale maatregel van de natuur trekt de patiënt zich als het ware “aan de haren uit het drijfzand”.
Daarvoor is er een zogenaamde megalomanie, een ossare en motorische grootheidswaan, bij wederzijdse betroffenheid van het hersenmerg van de grote hersenen voor de dwarsgestreepte spieren. Natuurlijk ook skelet, eierstokken, testikels en glomeri van de nieren vanaf het DHS tot het einde van het SBS, in zoverre tot dan ook de andere zijde een SBS heeft, elk met een bijzondere soort van megalomanie!
De biologische zin van de constellatie richt zich blijkbaar naar de Biologische Zin van de organen die vanuit het hersenmerg worden gestuurd, die uiteindelijk aan het einde van de genezings- of herstellingsfase ligt. We zouden misschien moeten zeggen: de biologische zin is bij deze organen pas aan het einde van de pcl-fase vervult, hij omvat echter het gehele SBS.
Logischerwijze zien we de megalomanie ook voor de gehele duur, waarin de twee SBSen op verschillende hemisferen gelijktijdig bestaan, om het even, of ze in de ca-fase of in de pcl-fase zijn.
Binnen de cortex van de grote hersenen zijn er meerdere mogelijkheden voor een constellatie.
Deze zijn onderverdeeld in 4 groepen:
BETAAL MET:
Copyright © 2023 by GHk Online Service, LLC