Flauwvallen van een meisje door bloedafname

Een crisis van het myocard is een epileptische aanval van de spieren van de hartkamer, ventrikel. Een epileptische aanval van de linker hartspier wordt gekenmerkt door een collaps (instorting van de bloedsomloop), terwijl een epileptische aanval van de rechter hartspier wordt gekenmerkt door hartkloppingen en een verhoogde bloeddruk voor de duur van de crisis.

We hadden vandaag een leerzame ervaring met de Germanische.

Onze kinderen hebben tot nu toe (januari 2022) geen lichamelijk contact gehad met spuiten/naalden. In het kader van de Wet bescherming tegen mazelen hebben we echter bloed bij hen laten afnemen om hun mazelen titer te bepalen. We hadden ze van tevoren voorbereid dat het niet pijnlijk zou zijn.

Toch kreeg onze oudste dochter (15 jaar, RH) een biologische conflictshock kort voordat het bloedmonster werd afgenomen.

De bloedafname verliep zonder problemen, het was niet pijnlijk, misschien een beetje onaangenaam, zoals ze later meldde. Toen de naald werd teruggetrokken en ze het watje op de prikplaats moest drukken, kreeg ze een circulatiestilstand.

Ik zat naast haar, zag haar met haar ogen rollen en ving haar op zodat ze niet omviel. Ze had stuiptrekkingen over haar hele lichaam en trilde op een gegeven moment, ze plaste ook in haar broek, wat normaal is tijdens een epileptische aanval.

Ze was ongeveer 15-20 seconden bewusteloos en kreeg stuiptrekkingen.

Ik hield de achterkant van haar nek met één hand vast en met mijn andere hand haar hand die ijskoud was. Toen ze weer bijkwam, was deze van de ene seconde op de andere echt warm. Ik merkte dit omdat de temperatuur van het ene op het andere moment veranderde.

Toen ze weer bijkwam, kon je echt zien dat ze niet wist wat er gebeurd was en zich afvroeg wat er aan de hand was. Achteraf zei ze dat ze zich nog kon herinneren dat haar werd gezegd het watje vast te houden, daarna herinnerde ze zich niets meer. Ze beschreef toen ze afwezig was en ik tegen haar praatte dat het was alsof ik ver weg was. Volgens haar sprak ik met nagalm en had ze geen besef van tijd.  Toen ze bijkwam, wist ze niet waar ze was of wat er was gebeurd. Ze ervoer de bloedafname als een droom totdat ze wakker werd en zich realiseerde waar ze was.

Het was me duidelijk wat hier gebeurd moest zijn. Ik nam aan dat ze kort voor de bloedafname een motorisch conflict had gehad (niet in staat om aan de naald te ontsnappen), deze na de afname kon loslaten (met uitzondering van het watje) en meteen in een crisis terechtkwam, omdat de duur van het conflict slechts een paar minuten was. Ze had stuiptrekkingen en trilde zoals in de crisis van een motorisch conflict.

Toen ik Helmut belde en hem het verhaal vertelde, zei hij dat het ook een overbelastingsconflict met betrekking tot een partner kon zijn. Volgens Dr. Hamer kan dit ook leiden tot een gegeneraliseerde kramp in de crisis, iets waar ik me met dit programma nog niet eerder bewust van was.

Toen ik hierover met mijn dochter sprak, zei ze dat de kwestie van overbelasting veel beter paste dan het motorische conflict dat ik vermoedde. Als de rechtshandige persoon zich overbelast voelt door een partner, krijgt hij tijdens de crisis een collaps.

Opmerking van HPilhar

generaliseren

Vrijwel alles kan generaliseren. Je kunt neurodermitis hebben over je hele lichaam of gegeneraliseerd vocht vasthouden. Je kunt verlamd zijn over je hele lichaam of gegeneraliseerde haaruitval hebben. Een epileptische aanval van de hartspier kan ook generaliseren naar het hele lichaam.

Een hand geven

Als de therapeut de hand van de patiënt nooit schudt, of misschien alleen met een plastic handschoen, dan zou hij de verandering in het autonome zenuwstelsel van het kind van normaal warme naar ijskoude naar weer warme handen volledig missen. Wat vooral interessant is, is de korte tijd waarin dit gebeurde. Indrukwekkend!

We schudden elkaar de hand als we elkaar begroeten. Omdat het orgaanniveau niet kan liegen, geeft dit je een onmiskenbare indruk van de andere persoon, ongeacht wat ze zeggen.

Handen schudden is verboden

Dit verslag is geschreven door een vader die ik goed ken en van wie ik weet dat hij de Germanische heel goed kent.

Dit hele circus was nodig vanwege een gezondheidsvoorschrift, een titerbepaling. Deze wettelijke gezondheidsregeling is in tegenspraak met de biologische natuurwetten (4e biologische natuurwet).

Je moet niet bang zijn voor een virus dat je nog nooit hebt gezien, maar wel voor zulke willekeurige maatregelen. Met zo een geneeskunde staat de deur open voor willekeur. Dr. Hamer waarschuwde hiervoor en hij waarschuwde ook voor degenen die wetenschap in de geneeskunde afwijzen om religieuze redenen.

Ons wordt trouwens geleerd geen handen te schudden omdat men ons onze menselijkheid wil afleren.

Deze willekeur van de staat is wat er met zijn meisje gebeurde. Het had heel slecht kunnen aflopen voor het kind, dat haar aanval al ter plekke en in het centrum van de reguliere geneeskunde had. De vader beseft dit allemaal, maar hij kan het door de wet niet voorkomen.

Het zijn vooral onze kinderen waar ze achteraan zitten. Ik spreek uit ervaring.

Maar door hun greep naar onze kinderen zijn ze bij ons over een rode lijn gegaan. Er is geen vergeving meer.