Hartinfarctstudie Wenen (1984)

[Vertaling]

AFDELING VOOR ANGIOLOGIE
VAN DE CARDIOLOGISCHE UNI-KLINIEK
WENEN

Er wordt bevestigd, dat van een conferentie, bestaand uit

Mevrouw Prof. Dr. Mannheimer, cardiologe Univ. kliniek Wenen
Heer Prof. Dr. Pokisser, centaalröntgen univ. Wenen
Heer O.A. Dr. Fitscha, polokliniek, II Med., cardiologie Wenen
Heer Prof. Dr. Imhof, centraalrötgen, computertomografie
Heer Dr. Hamer, internist, Rome

vandaag een studie overeengekomen zijn, die overtuigend een mogelijke samenhang tussen hartinfarct, territoriumkonflikt en veranderingen in de hersenen, en wel rechts temporaal in de vorm van een zogenaamde Hamerse Haard, zou ophelderen.

De volgende 6 patiënten zijn bij deze studie betrokken:

Van de cardiologische universiteitskliniek Wenen (Prof. Dr. Kaindl)

1. XXXXXX, 59 jaar, frisse voorwandinfarct
2. XXXXXXX, 57 jaar, acute achterwandinfarct
3. XXXXXXX, 45 jaar, acute voorwandinfarct
4. XXXXXXX, 61 jaar, subacute voorwandinfarct

Voor de polikliniek (cardiologie) van de II. med. kliniek van de stad Wenen (Prof. Dr. Tiso):

1. XXXXXXXX, 58 jaar, 4 maanden oude voorwandinfarct
2. XXXXXXXX, 6 maanden oude achterwandinfarct
3. XXXXXXXX, 60 jaar, frisse kleine achterwandinfarct
4. XXXXXXXX, 53 jaar, frisse uitgerekte voorwandinfarct

tot op de laatste patiënt van de polikliniek, waarbij in de volgende dagen een hersen CT-scan is geplant, werd bij alle patiënten een hersen-CT gemaakt – zonder contrastmiddel -.

Het is voorgezien, om alle patiënten in 6-wekelijkse afstanden te onderzoeken.

De huidige conferentie heeft ter kennis genomen, dat, zoals door handtekening van patiënten en artsen gedocumenteerd is, het klinische verloop, in het bijzonder die van het vegetativum, het conflictverloop in ieder geval overeen gekomen had, zodat, overeenkomstig de IJzeren Wet van Kanker, het hartinfarct altijd pas na de oplossing van het “territoriumconflict” optrad. Op betreffende tijdstip bevonden alle patiënten zich subjectief al weer in goede gezondheid (vagotonie).

De CT-beelden van de hersenen schenen niet in alle gevallen eenduidig te zijn. Ze schenen echter in de meerderheid zo opvallend, dat de conferentie deze studie voor gewenst houdt, om een definitieve duidelijkheid over de samenhangen te krijgen.

In latere studies zullen eventueel de verschillende cerebrale locaties van het voorwandinfarct (verder frontaal) en achterwandinfarct (verder dorsaal) worden onderzocht, als over de samenhangen eerst in principe helderheid bereikt is.

Wenen, 1984 september 6
Ondertekend door Prof. Dr. E. Mannheimer