Een jonge vrouw beschrijft hoe het ertoe kwam en hoe ze haar weg eruit heeft gevonden.
Hallo Helmut,
hier is mijn ervaringsbericht over het onderwerp clitoris- of penisconflict, dat heeft geresulteerd in een sadomasochistische constellatie. Hopelijk krijg ik het allemaal nog op een rijtje. Het is tenslotte al 10 jaar geleden. Het wordt misschien een beetje verwarrend.
De constellatie werd duidelijk op 17 februari 2016 (ik was toen 24 jaar oud), toen ik met Dr. Hamer telefoneerde. In mijn CT (van 24 november 2015) zag hij meteen wat er aan de hand was en sprak het meteen aan. Ik was toen nogal perplex. Tenslotte merk je uiteindelijk vaak als laatste dat je “niet meer helemaal normaal” bent of in een constellatie. Gedachten om een stuk vlees van iemand af te bijten tijdens seks vond ik niet vreemd. Ook had ik vaak weinig gevoel in de clitoris. Daarom vond ik het relatief hard slaan als prettig (nu ondenkbaar…). Mijn huidige man, mijn beste vriend destijds, vond deze gedachten buitengewoon verdacht. Hij kan zich zulke uitspraken van mijn kant nog goed herinneren.
Ik begaf me nooit in sodo-maso-kringen. Ik heb mijn eerste constellatie uit mijn jeugd die mij manisch-depressief maakte. Toen kwam met – Dr. Hamer schatte met 19 – de tweede constellatie. Ik slikte toen nog de pil. Door mijn opvattingen en mijn wantrouwen heb ik altijd afstand gehouden van zulke fanatici. Ik zou ook helemaal niet hebben geweten hoe ik dat zou moeten doen. Het kwam niet bij me op. Ik moet zeggen dat ik er blij mee ben. Wie weet wat er anders was gebeurd. Op 22-jarige leeftijd stopte ik met de pil. Ik hoorde voor het eerst over de Germanische op 21-jarige leeftijd. Dat was een proces. Met 22 jaar begon ik me er steeds meer mee bezig te houden (vandaar ook het stoppen met de pil). Daarna werd ik steeds depressiever. Ik zat nu liever thuis met de rolgordijnen naar beneden.
Dr. Hamer vroeg of mij pijn was aangedaan (aan de clitoris natuurlijk). Ik dacht meteen(!) aan de piercing! Toen ik 18 was, had ik mijn eerste piercing – een lippiercing. Kort daarna een tongpiercing. In die tijd had ik ook een vriend. We woonden samen in een appartement. Hij was een werkstudent en ik was stagiaire. Omdat ik in mijn rebelse fase piercings zo geweldig vond, dacht ik dat een piercing over het weefsel van de clitoris (dus NIET door de clitoris heen! Dat is er ook. … Ik wil niet kijken naar hoe dat ook al weer heet. Die hebben allemaal eigen namen … dat staat me zo tegen) sexy zou zijn. Ze zeiden dat het nauwelijks pijn zou doen. Maar toen het onderdeel werd gestoken, was dat niet het geval – toegegeven: de pijn was slechts kort maar zeer intens. Vandaag weet ik ook waarom.
Dus dat was het tweede clitorisconflict dat me in de constellatie bracht, dat was al duidelijk. De piercer raakte langs mijn clitoris of stak er zelfs door, wie weet. Iedereen met min of meer een weekendseminar kan een piercer worden.
Dr. Hamer zei dat er nog iets moet zijn. Ongeveer een jaar geleden. Ik zou over twee weken weer moeten bellen en erover nadenken. Bovendien luisterde ik op dat moment negen maanden onafgebroken naar “Mein Studentenmädchen”. Daartoe heb ik een aantal kleine huidskleurige Bluetooth-koptelefoons gekocht (om te verwisselen). Vanwege mijn lange haar merkte niemand het op het werk. Ik heb er maar aan één kant een in mijn oor gehad, maar dat is genoeg.
Na twee weken presenteerde ik 2 of 3 schamele gedachten. Deze stelden echter niets voor. Ik weet niet eens meer waar het over ging. Maar bij het volgende telefoontje: Het kan ook zijn dat iemand anders pijn was aangedaan waarop ik reageerde! Precies dat was het geval. Want tijdens seks met mijn toenmalige vriend verwondde ik zijn voorhuidbandje met mijn lange duimnagel. Dat bloedde natuurlijk behoorlijk en DAT was het eerste conflict.
Alleen al door het te herkennen, heb ik dit direct al opgelost:
In het territoriumgebied moeten de conflicten in omgekeerde volgorde worden opgelost. Dus op 22-jarige leeftijd heb ik alle piercings verwijderd die ik had: 1x wenkbrauw, 1x tong, 2x lip (3x in totaal. Op een gegeven moment had ik ook zgn. slangenbeten), 1x perineum (ja…tussen vagina en anus. Waarom doet men zoiets?!). De piercing over de clitoris had ik maar een maand, omdat het niet wilde genezen en eruit groeide. Het onderwerp piercings was voorgoed voorbij en daarmee ook het conflict.
Het volgende conflict, het ongeluk met mijn vriend, loste zich alleen al door herkenning op. Dr. Hamer vroeg me of ik iets tegen mannen of penissen had. Nee, natuurlijk niet. Integendeel!
Dat is het dan. Ik heb op 25 mei 2016 nog een ct laten maken en dr. Hamer zei, dat alles weer in orde was (is).
Een paar dagen of weken na deze ene oplossing (aangezien het een derde territoriumconflict was, had het geen conflictmassa) zwol mijn clitoris zo erg op dat het nauwelijks te onderscheiden was van het omringende weefsel – alsof er niets was. Dat zou zonder de juiste kennis beangstigend zijn geweest.
Mijn gedachten over geweld veranderden onmerkbaar snel. Ik werd weer een heel ander mens. Vanaf dat moment voelde ik slaag etc. niet meer als “prikkelend”. Het uiterlijk van het hele vaginale gebied veranderde ook enorm, wat eerder niet eens opviel! Alles werd weer roze, vleziger en levendiger. In feite zag het gebied (schaamlippen, vooral binnenin en de clitoris, het “gebied” dus) er door het conflict op de een of andere manier grijs, “verhongerd” en ziekelijk uit. Tenminste / vooral in vergelijking.
Toen ik met Helmut Pilhar over deze constellatie sprak, zei hij dat ik toen frigide moet zijn geweest. Ook hier reageerde ik in eerste instantie perplex. Dr. Hamer had daar geen woord over gezegd, maar het was ook niet ter zake. Terwijl ik er de afgelopen dagen over nadenk: Ja, er is toen daadwerkelijk iets veranderd. De relatie is bijvoorbeeld verbroken. Ik was zwaar verliefd op iemand anders. We hadden ook seks, maar niet zoals het vroeger was. Ik kon mezelf niet meer laten gaan en het was op de een of andere manier mechanischer en bijna gespeeld. Toen het met hem afgelopen was, was het thema een lange tijd teneinde. Ik zou tegen die tijd hebben gezegd dat het liefdesverdriet was (ik was in de steek gelaten), maar ik was waarschijnlijk ook frigide.
Pas na de telefoontjes met Dr. Hamer keerde het thema met de mannen langzaam terug naar normaal.
Terwijl ik schrijf komen er steeds meer herinneringen naar boven, ik laat het even zo.
Hoeveel mensen hebben zo’n conflict geleden? Door een piercing, door lange vingernagels. Heeft men lange nagels nodig? Heeft men piercings nodig?
Ik wilde altijd al tatoeages. Als kunstenares had ik gewoon nooit genoeg geld voor tattoo-artiesten die het goed genoeg kunnen. Daar ben ik nu ook heel blij mee. Natuurlijk zijn er veel mensen die genieten van deze “body art”, die zichzelf er mooi door vinden, die geen conflict hebben gehad. Hetzelfde geldt voor het onderwerp lange vingernagels. Voor mij is dit allemaal gewoon geen optie meer vanwege mijn ervaring (hoewel ik sommige tatoeages nog steeds erg mooi vind – desondanks niet, bedankt).
Overigens vertelde dr. Hamer mij aan de telefoon, dat de besnijdenis precies zo’n conflict veroorzaakt. Alleen met baby’s van 8 dagen oud die dit conflict nooit meer kunnen oplossen. Een sadomasochistische constellatie… dat vind ik echt heel erg…
Ik heb er zelf geen gezien, maar er zijn ook genoeg pornofilms – een film is ‘echt’ voor het brein. Wie weet wat het met de ene of de andere jongere doet als hij zulke films ziet. Mischien overdrijf ik hier ook vanwege mijn ervaring. Pas alsjeblieft goed op voor je kinderen …
Dus dat is het van mij.
Groeten aan jullie allemaal!
Opmerking van HPilhar
Hartelijk dank voor dit moedige verslag, dat licht werpt op deze donkere afgronden van menselijk gedrag.
