Hallo Helmut,
mijn levenspartner van destijds is met de Germanische Heilkunde van borstkanker genezen. Om het eenvoudig te houden noem ik haar hier mijn vrouw:
Het was in mei toen mijn vrouw de eerste knobbels in haar linker borst voelde. Ik had weliswaar al van de Germanische Heilkunde gehoord, maar was nog lang niet zo ver om hier een kankerbehandeling toe te passen. Dus lieten we ons in het ziekenhuis O. bij Prof. Dr. Dr. W., de verantwoordelijke oncoloog een afspraak maken. Na het onderzoek en een aansluitende weefselafname luidde de diagnose boosaardige borstkanker. Op mijn vraag naar de oorzaak gaf hij antwoorden zoals milieu, erfelijkheid, stress, roken enz. Bovendien moesten we niet zoveel vragen, maar direct een afspraak voor een operatie maken. Anders zou mijn vrouw de volgende 4 weken niet overleven.
Met de herinnering aan de Germanische Heilkunde riep ik de studiegroepleider in X aan. Aan de telefoon stelde hij ons op de eerste plaats gerust en liet de handigheidstest doen. Dan nodigde hij ons uit voor de volgende studiegroeptreffen in X. Hier werden de oorzaken en achtergronden van de borstkanker van mijn vrouw onder betrokkenen en geïnteresseerden besproken. Ze had uit haar vorige huwelijk een zoon van 29 jaar die zich langzaam maar zeker dood had gedronken en gerookt. Op een morgen vond ze hem dood in bed.
Een vreselijke schok. Een diep psychisch conflict, die zich bij een CT van het hoofd duidelijk bevestigde. We hebben ons vol vertrouwen met de Germanische Heilkunde beziggehouden. De weken daarop hebben we gemeenzaam tussen studiegroepleider, mijn vrouw en ik aan de verwerking van het conflict gewerkt.
Met de kennis van de Germanische Heilkunde en de achtergronden en oorzaken van de borstkanker en zonder medische behandeling was de “kwaadaardige” tumor binnen een half jaar tot een onbeduidend klein ingekapselde knobbel gekrompen. We danken de Germanische Heilkunde voor een nieuw leven.
Om veiligheidsredenen is het misschien beter mijn naam niet te publiceren. De studiegroepleider XY moest destijds onder enorme druk en niet mis te verstane bedreigingen zijn studiegroep opgeven.
Met vriendelijke groet,
B.
Opmerking van H. Pilhar
Zolang men de oorzaak van de verschillende “ziektes” (beter gezegd: speciaalprogramma’s) niet kent tast men in het duister. Als men de betreffende mens echter op zijn conflict aanspreekt, dan kan hij vaak in huilen uitbarsten. Daardoor kan hij zijn isolatie doorbreken en zijn conflict verwerken. Centraal punt in de Germanische is het conflict (DHS). Dat dient te worden gevonden.
De studiegroepleider van destijds is natuurgenezer.
We leven in een verschrikkelijke tijd! Met deze waterdichte kennisonderdrukking van de Germanische en met behulp van de dagelijkse paniekmakerij van een alles vertegenwoordigende propagandamachine drijft men de argeloze patiënten massaal in de kankercentra en vernietigt ze als aan de lopende band met chemo en morfine. Van te voren laat men ze “op eigen verantwoording” ondertekenen en laat hun eigen planmatige vernietiging ook nog over hun eigen ziektekostenverzekering betalen. Het voorgeprogrammeerde lijdzame sterven in deze “erkende” pseudotherapie met gifgasderivaten duurt meestal enkele maanden. Tijd genoeg om deze arme ter dood opgeschreven mensen verder hun geld af te te kunnen troggelen met “complementair-geneeskunde“, die de “chemo bijwerkingen” zou verlichten. Deze aanvullende geneeskunde schaadt het heersende systeem niet. Het kan twee maal de hand ophouden! Zou één van deze arme mensen het desondanks overleven, dan zijn ze in ieder geval chemisch gecastreerd….
Dankzij Dr. Hamer kunnen we deze “gijzeling van de mensheid” nu doorzien!
