Het was in april van het jaar 2017
Ik was juist begonnen om mij te verdiepen in de materie van de Germanische Heilkunde, toen ik na vele jaren weer een oude vriend tegenkwam. Nou goed, het was niet helemaal toeval dat ik daar langs ben gegaan. Zijn vrouw, een mooie, lieve blondine van midden 30 had een collumcarcinoom (baarmoederhalskanker) met het volgende verhaal:
Het moet in 2016 zijn geweest, dat ze in Brazilië instortte. Daar zou men de ziekte van Pfeiffer hebben vastgesteld en behandelden natuurlijk onjuist. Met het vliegtuig thuisgekomen, bracht men haar in een rolstoel naar het ziekenhuis. Daar viel dan de horrordiagnose “kanker” met direct het volle programma: chemo, bestraling, beeldende diagnostiek met contrastmiddel enz.
Toen ik in april 2017 in beeld kwam, had haar geloof in de klassieke geneeskunde haar al de haren, een groot deel van haar gezondheid en levensvreugde gekost. Ze woog misschien nog 42 kg. We aten samen een avondmaal. De angst was van haar gezicht af te lezen. Men had haar al medegedeeld dat de kanker zich had verspreid. Mijn vriend meende dat haar goede eetlust alleen maar de kanker voerde. Daarop wilde ik voorzichtig reageren. We weten toch dat het onzin is. Hij helaas niet. Voorzichtig probeerde ik het gesprek op “alternatieve geneeswijzen” te sturen. Het antwoord kwam prompt: “ Nee, alleen de klassieke geneeskunde kan helpen. En wat die allemaal kunnen en waar die toe tot in staat zijn”.
Ik was nog niet in staat om elke kanker te kunnen verklaren, want ik was juist begonnen. Maar de baarmoederhalskanker is feitelijk op drie grote thema’s terug te voeren.
Daarom vroeg ik na of er misschien een verkrachting was geweest. Het antwoord was: “ Zeer zeker niet, ook niet vroeger”. Een onvervulde kinderwens sloot ik maar uit, omdat er een 4-jarige kleine vrolijk rondliep. Dus vroeg ik verder in mijn fanatieke lichtzinnigheid of het misschien zou kunnen zijn dat zij hem erop betrapt had hoe hij ‘een ander vrouw een kinderwens had vervult’? Biologisch gezien is dat ook een veroorzaker voor het speciaalprogramma van de overfunctie van de baarorganen van de vrouw, wat dan op den duur ook tot tumorvorming voert.
Ik kon bij hem een licht trekken waarnemen. Ik leidde de situatie kundig af. Nu weet ik dat dit mogelijk onjuist was. Daarmee was ook elke verdere inspanning afgewend, want ik mocht niet meer met haar praten. Ik probeerde nog duidelijk te maken, dat ze geen enkel onderzoek moest ondergaan en dat het ook geen geld kostte. Nochtans eindigde de avond dan ook zeer snel.
Zo ging een jaar voorbij…
Een week na Pasen belde ik ‘zo maar’ op om te vragen hoe het met zijn vrouw ging. Hij vertelde dat ze verzorgingsniveau 5 had, dat alles wat ze at er van onder gelijk weer uit kwam. Alle weke delen waren door kanker aangetast. Uitzaaiingen overal in het lichaam. Later kwam ze helemaal niet meer uit het ziekenhuis. Wat een belasting voor de jonge familie. Maar uiteindelijk kwam er een nieuwe therapie uit Amerika die in staat was om de kanker te verdrijven. Er waren geen verdikkingen, uitzaaiingen ed. meer meetbaar. Wat een wonder.
Daarbij moet worden gezegd, dat ze in een proefkliniek in Berlijn Noordoost lag, waar een buurvrouw van mijn moeder met een vergelijkbare situatie na de wonderbehandeling uit Amerika nauwgezet na twee weken stierf.
Waarom zou de jonge vrouw van mijn vriend meer geluk hebben? Had ze ook niet! “Alles zag er toch zo goed uit, volgens het Amerikaanse spul, hoor ik hem nog zeggen, als na twee weken enkele botten zich beginnen op te lossen. Ze kreeg nog snel een nieuw heupgewricht ingebouwd, maar toen viel ook het bekken uiteen. Dus kwam ze nu definitief niet meer uit het bed. Lopen ging al een hele tijd niet meer, dus ook niet naar het toilet. Tot zover de verzorgingsstatus.
Ik heb nog niet vermeld, dat met het inzetten van de aantasting van het bot ook een natuurlijk genezingsproces gestart moet zijn. Want ze had onvoorstelbare pijn. Een osteoporose door een inbreuk op de eigenwaarde in de conflictactieve fase doet normaal gesproken geen pijn. Dus kon het alleen een PCL (genezingsfase van het bot) zijn.
Omdat er uit Amerika alleen maar goeds komt, sluiten we maar uit dat het daar niets mee te maken had. In ieder geval had de jonge vrouw voor Pasen besloten om zich in te laten slapen. Natuurlijk met morfine. De artsen zeiden dat het 3 tot 4 dagen zou duren. Ze streed 11 dagen.
De laatste dagen was ze nog nauwelijks aanspreekbaar. Nu begreep ook haar 5-jarige zoon dat er iets ergs aan de hand was. Nog een traan vloeide uit haar oog en toen zweeg de intensieve bewaking en toonde slechts nog een rechte lijn. De jonge vrouw stierf voor de ogen van haar familie.
Zo! Probeert u zich nu maar voor te stellen hoe ik mij voel. Het sterven was weliswaar haar wil. Maar wat, als ik destijds in staat geweest zou zijn om te helpen… haar begrip en vertrouwen te winnen, haar de IJzeren Wet van Kanker uit te kunnen leggen. We hoefden daar dan niet over te peinzen. De jonge familie zou met de alledaagse problemen kampen, zoals wij allen. Ze zou leven!
En daarom zeg ik: religie is geneesbaar! Om het even of het om financiën, een of andere god, geneeskunde of leven na de dood gaat. Laat ons de Germanische begrijpen, eigen maken, toepassen en verspreiden! Wie anders, als we het niet zelf doen?
Hopende binnenkort te kunnen helen (helpen)
Frank
Opmerking van Helmut Pilhar
Het conflict schijnt duidelijk te zijn. Het vreemdgaan van haar man. De instorting in Brazilië zou de crisis (Longembolie, behorende bij de genezingsfase van een baarmoederhalskanker) kunnen zijn geweest. Men “behandelde” haar de genezingsfase van een baarmoederhals carcinoom, waar de verzweringen die zijn ontstaan in de actieve fase onder zwelling weer worden opgevuld.
Frank spreekt mij uit het hart! We dienen ons moeite te geven om het te begrijpen en wel grondig. Alleen dan kunnen we onszelf en onze naasten helpen. Het mag wreed klinken, maar men leert ook van die gevallen die in een catastrofe eindigen. Men kan daaruit afleiden, dat ons eigenlijk helemaal niet zoveel tijd blijft om te begrijpen. Een diagnose is zo snel gesteld… Vandaag kan het al uzelf, een familielid of een geliefde vriend overkomen.
Als mijn vermoeden in dit geval juist is, dan was de vrouw met de doorstane longenembolie “over de top” geweest! Zou ze de rust hebben kunnen bewaren, dan zou ze aan het einde van de genezingsfase ook vanuit de klassieke geneeskunde gezien “schoon” zijn geweest.
Waarom geloven we aan een geneeskunde die van geen enkele ziekte de oorzaak kan noemen? Waarom geloven we in een religie die alles in goed of kwaad opdeelt? Waarom geloven we in een geldsysteem dat aan privépersonen behoort en die daarmee de absolute macht over de wereld hebben en daarmee volkeren tot slavernij brengen? Waarom geloven we in politici die zelf zeggen dat we ze niet altijd moeten geloven? Waarom geloven we aan een media die ons steeds voorliegt?
Ons geloof vormt onze woorden en stuurt onze stappen, waaruit onze daden en daarmee ons lot wordt bepaald.
Waarom geloven we niet aan onze schepping met haar natuurwetten? Die hoeven we helemaal niet te geloven. Waarom proberen we niet om moeder natuur te begrijpen. Ze is vol met wonderen en eerwaardig. Alleen al het leven op zich is toch al wonder genoeg. Geen mens kan verklaren wat het is. Ieder van ons heeft het. Het werd ons geschonken en we kunnen het verder schenken, door de liefde voor de partner met wie we het delen.
De door Dr. Hamer ontdekte 5 Biologische Natuurwetten gelden voor het levende! Voor alle wezens op deze aarde. Waarom geloven we er niet in dat de kennis over de “Wil van de Schepping” een (biologisch) juiste weg kan wijzen? In de natuur is alles zinvol geordend. De natuur doet niets goed- of kwaadaardigs. Natuurwetten kunnen niet verkeerd zijn. We zouden moeten vrezen voor valse profeten die zelf voor god willen spelen.
