Bijwerkingen van borstvoeding?
Ik ben moeder van 2 zonen. Ik ken de Germanische Heilkunde al vele jaren tot in detail en heb het in mijn leven geïntegreerd. Telkens wanneer ik, mijn man of onze kinderen symptomen ervaren, proberen we automatisch de oorzaak te vinden op basis van onze kennis van de Germanische Heilkunde en indien mogelijk, deze op te lossen. De benadering van het academisch medisch denken is nu volkomen vreemd en onbegrijpelijk voor ons.
Natuurlijk geef ik mijn kinderen borstvoeding, de oudste 18 maanden. Ik herinner me dat ik in die tijd een probleem had met mijn zeer lange haar. Ze vielen uit in een mate die me een gevoel van angst gaf en ik was in paniek.
Overal was mijn lange haar, alleen op mijn hoofd werden ze steeds minder. Ik kon wel huilen. Op dat moment viel ik in de oude gedachte dat ik door borstvoeding mineralen zou missen, die ik probeerde te ondervangen met voedingssupplementen en silicea. Maar het veranderde mijn haaruitval niet, ongeacht de hoeveel van de huismiddeltjes die ik toevoegde.
Om de een of andere reden kwamen we niet op het idee om naar een scheidingsconflict te zoeken als oorzaak van het buitengewone haarverlies. Pas nadat ik geen borstvoeding meer gaf, stopte mijn haaruitval vanzelf.
De biologische betekenis van het onderliggende programma is het kortetermijngeheugen. Het individu van wie men gescheiden was of van wie men gescheiden zou willen zijn, makkelijker te vergeten en zodoende kon ik het conflict ook niet vinden.
Na het stoppen met de borstvoeding loste het conflict vanzelf op, de programma’s stopten en ik was me plotseling bewust van mijn conflict. Achttien maanden lang kwam het nooit bij me op, hoewel het elke dag alomtegenwoordig was.
Mijn zoon trok altijd aan mijn haar tijdens het geven van borstvoeding en ik wist niet hoe ik mezelf ertegen moest beschermen. Op de een of andere manier vond hij altijd een manier om mijn haar te pakken te krijgen, erin te klauwen en er aan te trekken, hoe ik het ook probeerde buiten zijn bereik te houden.
Met het stoppen met de borstvoeding was het probleem vanzelf opgelost en mijn haar groeide allemaal weer aan, net zo sterk en lang als voorheen. Mijn kortetermijngeheugen werkte weer en er ging mij een lichtje branden.
Mijn jongere zoon wordt binnenkort een jaar en natuurlijk geef ik hem ook borstvoeding. Hij is enorm groot voor zijn leeftijd en zuigt me letterlijk leeg.
Ik neem geen voedingssupplementen en ik heb geen haaruitval. In plaats daarvan kreeg ik een maand geleden voor het eerst in mijn leven een herpes/koortsblaar. Opnieuw een scheidingsconflict, ook hier verscheen dit symptoom pas met het geven van borstvoeding. Veroorzaakt borstvoeding herpes?
Na drie dagen herpes heb ik me tijdens het geven van de borst de tijd genomen om er eens goed over na te denken over waarvan ik gescheiden was op mijn lip of waar ik van gescheiden wilde worden. Plotseling merkte ik dat mijn zoon de hele tijd met zijn vingers in mijn mond en neus zit te prikken. Altijd, tijdens elke borstvoeding, wanneer hij erbij kan. Echt vervelend en ik weet niet hoe ik mezelf ertegen moet beschermen?
Na dit besef, zorgde ik ervoor dat ik de kleine zo vasthield dat hij mijn gezicht niet met zijn vinger kon bereiken, wat niet gemakkelijk was en zie, de koortsblaar genas en is al een maand niet meer gezien. Hoewel hij bij elke gelegenheid blijft proberen zijn vingers in mijn mond te steken. Maar door het besef – aha, dat is het, vervelend ja, maar eigenlijk niet zo erg, is het conflict opgelost. Aan mijn haar trekken zou veel erger zijn.
Zo eenvoudig is het om uzelf te helpen als u zich eenmaal bewust bent van de oorzaak. Je moet er gewoon aan wennen om je keer op keer bewust te zijn van het actieve programma, na te denken over wat de oorzaak moet zijn volgens de Germanische Heilkunde en er vervolgens in je dagelijkse leven naar op zoek te gaan.
Helmut zegt het altijd zo mooi: ” Er bestaat geen zwangere maagd”, als ik een orgaansymptoom heb, dan moet er ook een desbetreffend conflict zijn.
Opmerking van HPilhar
Als er een orgaansymptoom is, moet er ook op psychisch niveau een overeenkomstig conflict zijn geweest. Wie heeft er geen symptomen of pijntjes? Bijna iedereen heeft wel een paar kwaaltjes. We hebben dus altijd de mogelijkheid om bij onszelf te controleren of de Germanische juist is of niet. Op die manier krijgt men de zekerheid dat de Germanische juist is. Dit kan in extreme gevallen het verschil betekenen tussen leven en dood. Als u in het geval van kanker niet weet of u uw leven moet veranderen of dat één globuli voldoende zou kunnen zijn, eindigt het meestal tragisch. In de grootste nood is de middenweg een zekere dood.
