In het kader van de borstkankermaand kunnen we natuurlijk niet achterblijven.
Vandaar hier onze eerste bijdrage van Nederlandstalige grondgebied met dit thema.
In de zomer van 2004 ontstond er in mijn leven een zeer dramatisch conflict. Plaats en beleving hieromtrent staan in mijn geheugen gegrift. Dit conflict ervoer ik min of meer isolatief en duurde voort tot aan april 2007.
Vanaf het ontstaan van het conflict begon er een tumor te groeien in mijn rechter borst die ik pas opmerkte na enkele maanden. Deze was 32 maanden later uitgegroeid tot 8 cm lengte en 2 vingers breed. Van de Germanische Neue Medizin wisten we helemaal NIETS.
Hoewel het conflict na die 32 maanden feitelijk niet opgelost was, keerde er wel een zekere vrede terug, die werd vooraf gegaan door een vorm van berusting.
In de tweede week van april 2007 kreeg ik griep, dacht ik, maar het was wel een griep van de allerbovenste plank met dagelijks tot 40 graden koorts. Bij ondervraging over hoe of wat ik nou voelde zei ik steeds het zelfde, “ het is OORLOG IN MIJN HOOFD “. Ik had dus een daverende hoofdpijn, waarvan de locatie zeer goed aanwijsbaar was.
Deze crisis was zeer heftig en duurde 8 dagen lang, en al die tijd at ik niet maar dronk veel. Op de 9de dag trad er verbetering op, geen koorts meer en kon ik in een relaxstoel liggend de dag doorbrengen. Ik had wel een overweldigend gevoel van uitputting, die zelfs zo erg was dat ik dacht “ DIT KOMT NOOIT MEER GOED ”. Ik voelde me dus finaal gesloopt!
In de week van mijn “GRIEP” was ik 4,5 kilo afgevallen. Mijn eetlust was totaal weg en alleen onder grote aandrang en lekkere hapjes at ik, met zeer lange tanden en kilo`s tegenzin.
Wat me opviel en zeer verbaasde op dat moment was mijn HUNKERING NAAR KOFFIE, dit had ik nooit gehad. Normaal vind ik koffie lekker maar zeker niet meer dan dat. Deze situatie van extreme vermoeidheid en uitputting duurde een week, daarna nam de vermoeidheid langzaam af en kreeg ik mijn krachten terug.
Vanaf die tijd slonk de tumor en na ruim 3 maanden was hij niet meer te traceren, deze werd afgebouwd /afgebroken door de microben zoals we nu weten, maar toen wisten we dat nog niet!
Pas in december 2007 kwamen we op het spoor van Dr. HAMER en konden we linken gaan leggen met mijn situatie en zijn ontdekkingen van de 5 biologische natuurwetten. Nu weten we dat de griep te maken had met de herstelfase die optrad nadat het biologische zorg/strijd conflict was opgelost, althans niet meer actief beleefd werd doordat er berusting over was gekomen begin april 2007. In feite was de griep het eerste deel van de genezingsfase, die volgens de Germanische Heilkunde bij elke ziekte maar bij verschillende ziekten steeds op verschillende wijze optreedt.
Na het eerste deel van de genezingsfase begon de tweede periode van de genezingsfase, waarin volgens de Germanische Heilkunde zeer vaak sprake is van extreme vermoeidheid/uitputting, lichaam in soms zeer diepe vagotonie, in tegenstelling tot de continue sympathicotonie tijdens de conflictactieve fase, waarbij de diepte van vagotonie mede wordt bepaald door de conflictmassa (=intensiteit plus duur van het conflict). Deze extreme vermoeidheid is de reden geweest waarom mijn lichaam naar koffie snakte, een te diepe vagotonie is immers levensbedreigend voor een mens. Koffie brengt het lichaam naar de sympathicotone zijde. De pijn in mijn hoofd tijdens de griep is nu heel goed te verklaren; de Hamerse Haard in mijn hersenen werd gerepareerd en vervangen door gliacellen (bindweefsel) waarbij ook tijdelijk een OEDEEM gevormd werd dat druk uitoefende op de omliggende weefsels. Ik ben overigens rechtshandig, en de borstkliertumor zat ook rechts. Ik had dus een zorg/strijd conflict gehad, hetgeen volledig overeenkomt met de vijf biologische natuurwetten van de Germanische Heilkunde.
Nog even dit : omdat wij geen levensbedreigende situatie ervoeren hebben we geen medische hulp ingeroepen, nog aan het begin nog aan het eind, want mijn kracht nam niet af, mijn eetlust was normaal, en mijn gewicht bleef onveranderd. Alleen slapen gaf vaak problemen in de eerste helft van de nacht. Wij hadden dan ook geen bovenmaatse bezorgdheid in ons hart. En voor griep haal je de dokter niet!!!
De grote les die wij leerden was deze:
MENSENKIND , LOS JE CONFLICTEN OP VOOR ZOVER HET VAN JOU AFHANGT….. PRAAT ER OVER TOT BLOEDENS TOE , IS DAT NIET MOGELIJK , VERGEEF DIE ANDER DAN EN LAAT HET LOS , ZO NODIG 10 KEER OP EEN DAG!!!
Een zeer dankbare ervaringsdeskundige in de menopauze
Opmerking van de redactie:
Onze biologische conflicten zijn zeer persoonlijke en vaak intieme intense belevingen, waarmee we in onze samenleving niet altijd makkelijk naar buiten komen. Ze komen direct uit het diepe onderbewustzijn van ons wezen en zijn ook voor onszelf onbegrijpelijk. Dit versterkt de isolerende factor van het conflict.
Belangrijk is echter dat we het op de eerste plaats zelf begrijpen.
Deze kans biedt ons de Biologische Natuurwetten. Ze geeft het onbestemde en ongecontroleerde in ons een biologische plaats. Alleen al dit te beseffen heelt ons.
