Een vader (priester) bericht over de ziekte en genezing van diabetes van zijn vijfjarige zoon
Mijn zoon Eli kreeg vorig jaar de diagnose diabetes type 1.
Ik wist niet wat ik moest doen en ik liet de jongen in het ziekenhuis opnemen. De doktoren hebben mij en mijn vrouw geïnstrueerd en toen sprongen bij mij de stoppen. Deze opscheppers vertelden me wat ze kunnen doen en hoe ver ze wetenschappelijk zijn. Maar ze konden me niets vertellen over de oorzaak van het virus of de ziekte genezen. Ze zeiden alleen dat de jongen het orgaan zou verliezen omdat er deze enge ziektes uit volgden. Hij zou deze pomp zijn hele leven moeten dragen. Dat was heel erg en dat kon ik niet accepteren.
Ik heb van dr. Hamer gehoord en was een paar maanden voor de ziekte van mijn zoon meteen geïnteresseerd. Natuurlijk had ik mij nog niet zo verdiept, maar ik belde dr. Braun die bij dr. Hamer had geleerd en anderen. De jongen zat nu meer dan een jaar op de kleuterschool en had een hevig verzet-conflict. Aan het eind schreeuwde hij gewoon en vroeg ons om daar niet heen te gaan. We vertelden hem in het ziekenhuis dat hij niet meer naar de kleuterschool hoefde te gaan. Dat was de kern en we hebben nog veel meer gedaan om het genezingsproces (thema acidose) te versnellen. De jongen was binnen een paar uur in het normale bereik en we haalden de pomp van hem af. De doktoren waren agressief, maar konden niets doen aan ons dieet en conflictoplossing. Ze moesten ons voortijdig ontslaan zonder de insuline-instelling.
Eli is nu 5 jaar en een jaar zonder insuline. Ik weet niet hoe lang Eli actief was in het conflict. Ik denk anderhalf jaar en het conflict werd steeds sterker, tot aan die enorme weerzin. We geven hem nu weinig koolhydraten en eten allemaal low carb om de genezing te versnellen. Het is goed voor ons allemaal.
Toen ik je voordrachten bestudeerde, vielen me een paar dingen op. Toen deze nachtmerrie in het ziekenhuis eindigde, waren mijn ogen elke ochtend waterig en plakkerig. In het ziekenhuis hing mijn vrouw de hele tijd aan de lippen van de doktoren en ik had het gevoel dat ze me niet zag. Ik moest heel duidelijk zijn om haar duidelijk te maken dat ik het werk deed en niet de doktoren. Geen van de doktoren was blij voor Eli dat hij gezond was en dat hij zonder insuline kon. Ik weet dat ze een klant hebben verloren, maar deze manier van denken is kwaadaardig, net als al hun pogingen om me van mijn pad af te brengen.
Ik begrijp niet genoeg van de Germanische Heilkunde om alles uit te leggen of correct te reproduceren. Ik ben alleen gefascineerd door de creatie van ons lichaam en van het werk dat dr. Hamer heeft gedocumenteerd. Een prachtig werk!
Dat alles zo snel ging heeft waarschijnlijk andere redenen, het was maar een paar uur en Eli was 4 jaar oud. Ik ben een priester en ik weet dat dr. Hamer gelijk heeft en het kernprobleem van mijn zoon was het zich-weren-conflict in de cortex.
Vriendelijke groet uit Bielefeld
Opmerking van H.Pilhar
Ongelooflijk, toch? Oorzaak opgelost en whoosh – weg is het symptoom. En hoe de vader de slechtheid van deze doktoren beschrijft. Deze vader is een priester.
Heel erg bedankt voor dit prachtige verslag.
