De hele tragedie van de borstkanker begon met een waanzinnige zaak:
De rechtshandige patiënte was secretaresse in een handelskantoor. Op een dag zag ze 4 of 5 muizen gelijktijdig in haar kantoor lopen. Ze liep gillend naar buiten en was met moeite weer te bewegen, om in het bureau terug te gaan.
Ze had een DHS met een nest-territorium-conflict geleden. Vanaf dat moment hield de muizenplaag niet meer op. Weliswaar legde men gif, enkele stierven er ook aan, maar de overblijvende slimme diertjes raakten het gif niet meer aan. De patiënte hoorde het constant ritselen, krabbelen, knagen en trippelen. Het was voor haar een constante marteling. Ze zag zelfs de brutale knaagdieren over haar bureau lopen.
Een paar weken later voelde ze in de linker borst een knobbel. Omdat het conflict hoog actief bleef, groeide de knobbel ook voortdurend verder. De patiënte wilde zich niet laten opereren, maar liet de knobbel kobalt-bestralen. Tot dit tijdstip was er nog conflict-activiteit.
Dan loste het conflict zich echter vanzelf op, omdat de patiënte nu vanwege ziekte de firma verliet. Niets vermoedend ging ze op een dag naar de nacontrole. Daarbij leed ze een nieuw DHS met een doodsangst-conflict en ook vermoedelijk een kankerangst-conflict met kieuwbooggangen-ulcera, als een antroposofische arts tot haar zei: “U heeft nog maar maximaal drie maanden te leven.”
Vanaf dat moment groeiden de longkankers in de longen en ook de ulcera’s in de kieuwbooggangen verspreidden zich snel. Ongeveer in dezelfde tijd verongelukte haar vader. De ongetrouwde patiënte, die tot dit tijdstip nog volop in de conflict-activiteit was, leed direct meerdere bijkomende conflicten: onder andere een nieuwe nest-territorium-conflict voor de linker borst, als het ware een moeder/kind-conflict, omdat haar vader de enige ouder was (moeder-substituut) en …
Om het maar direct te zeggen: Deze patiënt is gestorven. Ze had te laat van de Germanische Heilkunde ervaren en dan haar conflicten niet meer onder controle gekregen.
Opmerking:
Zo een intellectuele doodsangst, die toch, zoals we bij de dieren zien, iedere dwingende noodzaak ontbeert en enkel en alleen door de onwetendheid en brutaliteit van de on-artsen wordt veroorzaakt, deze iatrogene schok is vandaag de dag de meest voorkomende doodsoorzaak bij kanker.
Ik heb eens een patiënte meegemaakt, die na de diagnose “kanker” een doodsangst-conflict had geleden. Omdat ze echter al ver over de 70 jaar oud was, heeft ze zich op een dag “in haar noodlot” berust…. andere zouden toch ook op deze leeftijd sterven. Vanaf dan, als ze zich bij haar veronderstelde dood had neergelegd, bleef de longkanker stationair, dus ze zijn geen millimeter meer verder gegroeid.
Dit verhaal is uit het boek “Kurze Einführung in die Germanische Neue Medizin” van Dr. Geerd Ryke Hamer
