De patiënte leed sinds haar jeugd af en toe aan astma aanvallen. Uiteindelijk werd bij haar een kattenallergie vastgesteld, die men als oorzaak van de aanvallen zag. Desondanks voelde de patiënte zich tot katten aangetrokken, die ze ook af en toe graag eens aaide. Opvallend was, dat ze daarbij zelden een astma-aanval had. Anderzijds kreeg ze echter aanvallen, als ze in het geheel niet met een kat in aanraking was geweest.
Als ze uiteindelijk op conflictzoektocht ging stelde ze verwonderd vast, dat ze alleen op zwarte katten reageerde, die bovendien een bepaalde grootte hadden, of wanneer ze toevallig eens een dood dier op de straat had gezien. Uiteindelijk vond ze bij haar verdere zoektocht, dat ze als klein kind blijkbaar moest toekijken, hoe haar geliefde zwarte katje, dat haar zeer dierbaar was, op straat door een auto doodgereden werd (DHS). Aan de gebeurtenis zelf, die ondertussen meer dan 20 jaar geleden was, had ze bewust in het geheel geen herinnering meer. Desondanks reageerde ze elke keer met een recidief-, als ze een zwarte kat zag of aaide, die een bepaalde grootte had, dan wel als ze een dood dier op de straat zag liggen, dat was overreden (bijspoor).
Opmerking:
Astmalijders zijn patiënten die vaak steeds weer kortdurende recidieven hebben. Meestal hebben ze een zogenaamd ‘hangend conflict’, wat betekent dat het conflict weliswaar doorlopend actief is, echter naar een lage activiteit is getransformeerd.
Dit verhaal is uit het boek “Kurze Einführung in die Germanische Neue Medizin” van Dr. Geerd Ryke Hamer.
