Hormonen – en hoe ze ons leven bepalen (psychisch, cerebraal en organisch)

Op deze pagina vind je alle informatie over het onderwerp: Hormonen – en hoe ze ons leven bepalen (psychisch, cerebraal en organisch)

De invloed van hormonen op ons karakter

De hormonen waren mogelijk eens de oudste koeriers van het organisme bij mens en dier. De hormonen werken op elke cel van ons organisme, zijn opgebouwd uit gewone biochemische bouwstenen (de geslachtshormonen uit steraan of cholesterine) en kunnen met de bloedbaan naar het desbetreffende orgaan worden gestuurd. Hun functie werd later gecoördineerd in het grote computerbrein en verder ontwikkeld omdat het nuttig en effectief was gebleken.

Als we in deze context naar onze naaste biologische verwanten, de zoogdieren, kijken, is het gemakkelijk om de taak of het doel van de verschillende hormonen te zien:

1. het mannelijke hormoon of testosteron beïnvloedt het voortplantingsvermogen en de voortplantingsdrift van het mannelijke individu,
2. het vrouwelijk hormoon, oestrushormoon of oestrogeen veroorzaakt de bronst, loopsheid of bij mensen: paardrift en ovulatie van de vrouw,
3. het zwangerschapshormoon houdt de zwangerschap in stand en controleert deze.

En hoewel we al zoveel details weten over de verschillende hormonen die ik hier vanwege ruimtegebrek niet allemaal kan noemen, begint het mysterie van hun invloed op onze conflicten en de verbinding met ons computerbrein nu pas een beetje aan het licht te komen.

Er zijn de territoriumgebieden die te maken hebben met territoriumconflicten:

• mannelijk = naar buiten gericht
• vrouwelijk = naar binnen gericht.

Natuurlijk hebben ook zij iets of veel met hormonen te maken; omdat als de hormoonspiegel verandert, of het ‘summa summarum’ van de hormonen, dan kan de biologische identiteit ‘kantelen’ en veranderen, b.v.

• in de menopauze,
• bij gebruik van hormonen (dit geldt ook voor het gebruik van de anticonceptiepil),
• bij een zwangerschap,
• bij verstevigde eierstok- en teelbalcysten,
• door chemo“therapie“,
• na een castratie
• of een biologisch conflict – dat de betroffen zijde van de hersenen onmiddellijk biologisch ‘afsluit’.

In die zin reageren de rechtshandige man en de linkshandige vrouw op ’territoriale conflicten’ met een Hamerse Haard in het rechter periinsulaire cerebrale gebied, terwijl de linkshandige man en de rechtshandige vrouw reageren op overeenkomstige biologische territoriumconflicten in het linker periinsulaire corticale gebied (biologische handigheid).

Een rechtshandige vrouw die een seksueel conflict-DHS heeft geleden zal niet langer ovuleren voor de duur van het conflict, dus wordt beperkt met betrekking tot de oestrogeenproductie. Ovulatie komt pas weer voor als het seksuele conflict is opgelost, d.w.z. de vrouw opnieuw paart.

Als het hormonale niveau verandert bij een rechtshandige vrouw, hetzij als gevolg van een seksueel conflict in het vrouwelijk territorium aan de linkerkant of – door situaties zoals hier boven in de lijst vermeld -, dan reageert ze vanaf dat moment aan de rechterkant van de hersenen en komt er geen eisprong.

Bij een seksueel conflict, b.v. bij baarmoedermond-/hals-ulceratie en coronaire veneuze ulceratie, verandert met het uitblijven van de menstruatie en de wisseling van de hersenhelft ook het gevoel, d.w.z. de vrouw voelt zich nu ‘mannelijk’. Ze wordt ofwel mannelijk lesbisch of geeft de voorkeur aan een vrouwelijke man voor wie ‘zij’ de ‘man’ is, d.w.z. ze wenst, of helemaal niet, seks met vrouwelijke mannen (‘softies’).

Zo’n vrouw wordt als ‘ijskoud’ beschouwd, wat ze ook echt is in het geval van een biologisch seksueel conflict. Als deze vrouw een ander territoriumconflict met seksuele inhoud lijdt, dit keer aan de rechterkant van de hersenen, dan bevindt ze zich niet alleen in een schizofrene constellatie van beide territoriumgebieden, maar ook in een manisch-depressieve post-mortale constellatie. En als de linkerkant van de hersenen wordt benadrukt, ook in een nymfomane constellatie, d.w.z. ze is nu op zoek naar ‘platonisch mannen-veroveren’, al wil ze seksueel gezien echt niets van de mannen.

Doordat door de schizofrene constellatie de balans van de hersenhelften nu is hersteld, krijgt de patiënte haar menstruatie terug en kan ze ook zwanger worden – als de rechterhersenhelft onderhevig is aan meer conflicten (weegschaal!) en de patiënte enigszins of erg depressief is. Maar zodra de linker manische kant nog meer wordt benadrukt, wordt ze letterlijk de post-mortale constellatie ingetrokken en kan uiteindelijk zichzelf doden.

De linkshandige vrouw heeft haar eerste seksueel conflict op de rechter hersenhelft, een heel ander hormoonprofiel dan de rechtshandige vrouw na het eerste conflict (aan de linkerkant van de hersenen). Omdat ze blijft ovuleren, dus niets staat haar menstruatie en onmiddellijke zwangerschap in de weg – ondanks een mogelijk seksueel conflict in het rechter gebied. Hoewel ze dubbel vrouwelijk is, is ze nog steeds depressief en psychisch-seksueel ‘geblokkeerd’.

Zelfs als ze een tweede conflict heeft, dit keer aan de linkerkant van de hersenen, ook in het (vrouwelijke) territorium, verliest ze nog steeds haar ovulatie niet als ze zich niet al in de menopauze bevindt. De menstruatie blijft echter alleen bestaan ​​als de rechterhersenhelft in een conflict benadrukt is, d.w.z. ze depressief is. De linkshandige vrouw kan overigens twee keer achter elkaar een seksueel conflict lijden: eerst aan de rechterkant in de hersenen, daarna bij een volgend seksueel conflict nogmaals aan de linkerkant.

Bij deze twee biologische conflicten en in deze volgorde bevindt de linkshandige vrouw zich dan ook in de zogenaamde nymfomane constellatie. Aan de ene kant is ze altijd ‘achter mannen aan’, aan de andere kant is ze ijskoud, d.w.z. ze is niet in staat tot liefde en gehechtheid. Sommige vrouwen slapen zelfs met mannen, maar zonder passie en meestal alleen als het niet te vermijden is. Aan de andere kant zijn ze meestal erg ‘aangenaam’ voor anderen, zolang ze niet gedwongen worden of zullen worden om te trouwen.

Wanneer de linker cerebrale manische component overheerst, zijn deze vrouwen meestal erg gelukkig, hoewel niemand precies kan zien wat hen zo gelukkig maakt. Als de rechter cerebrale depressieve component overheerst, dan zijn de getroffenen ‘ongelukkig’. Ze zijn dan vaak nog ongelukkiger en depressiever, net als de linkshandige vrouw met slechts één rechter-hersenconflict dat veel voorkomt.

Gelukkig is het niet zo gebruikelijk dat linkshandige vrouwen in de postmortale constellatie ‘glijden’. Als ze echter dieper in de suïcidale constellatie worden getrokken door een accentuering van de linker-cerebrale manische componenten, dan zullen ook zij zichzelf ombrengen.

Belangrijk is: na het 2e conflict wordt gewogen welk conflict “overheerst” (weegschaal). In de tijd van de schizofrene constellatie (cerebrale cortex) is er echter nauwelijks sprake van opbouw van conflictmassa.

De rechtshandige man die een territoriumconflict lijdt, voelt, nadat de rechter mannelijke hersenhelft is gesloten door het territoriumconflict, gewoonlijk alleen nog met de linker vrouwelijke hersenhelft. Als het conflict voortduurt, wordt hij soft, (platonisch) homoseksueel (volgwolffenomeen). Maar als hij dit territoriumconflict, waaraan hij aan de rechterkant van de hersenen lijdt, lange tijd niet kan oplossen (max. 6-9 maanden), dan moet hij het biologisch gezien niet meer oplossen, omdat hij anders zou sterven aan een linkerhartaanval. Met het 2e territoirumconflict, dit keer in de vrouwelijke linkerhersenhelft, bevindt deze man zich ook in een schizofrene constellatie – en is een casanova.

Casanovas kunnen geen diepere psychische relaties met vrouwen of mannen ontwikkelen, wat ze ook helemaal niet willen. Daarom hebben ze nergens vrienden en worden ze vaak als typische egoïsten beschouwd. Deze man bevindt zich nu echter tegelijkertijd in een manisch-depressieve en post-mortale-constellatie en zal zelfmoord plegen als de manische component sterk wordt geaccentueerd.

De schizofrene constellatie is biologisch erg belangrijk en heeft een biologische zin – gelijktijdig in verschillende richtingen. Als het mannelijke of vrouwelijke dier of een jongen of meisje op jonge leeftijd in de schizofrene constellatie komt, dan stopt de ontwikkeling van de emotionele rijping onmiddellijk; d.w.z. Qua volwassenheid blijven ze op het leeftijdspunt waarop hij / zij het 2e conflict in het gebied heeft opgelopen.

De dieren merken dit altijd direct bij hun leeftijdsgenoten. De ‘domme’ mensen worden gewoonlijk misleid of zijn onder de indruk van ‘intelligent gebabbel’ en merken niet dat de volwasse, die tegenover hen staat een door en door intelligente persoon emotioneel b.v. pas 10 jaar oud is.

In het wolfsroedel wordt zo’n kameraad bijvoorbeeld niet voor vol aangezien. Hij heeft de ‘welpenbescherming’; maar – in tegenstelling tot de soort homo sapiens – behoort hij tot de laagste rang van het roedel – zijn overleving en in de wolfsroedel heeft hij de taak om met de welpen te spelen. De biologische zin is dat het individu ‘buiten de concurrentie valt’. Er zijn natuurlijk veel speciale constellaties die allemaal hun speciale biologische zin hebben, b.v. de zweefconstellatie die het conflict bagatelliseert, volgens het motto: als je er niet aan denkt, dan bestaat het niet en het kan me niet schelen.

Het bijzondere is dat zelfs de psychoses niet ‘zinloos’ zijn, zoals iedere geneeskundestudent eerder moest leren, maar ze hebben allemaal hun specifieke biologische zin.

Deze twee principes zijn ook belangrijk in de Germanische Heilkunde®:

1. Op het moment van de inslag van het tweede conflict, d.w.z. het conflict dat de constellatie veroorzaakt, wordt het gewogen!

vanaf dan kan de patient

• doorlopend manisch zijn als het accent consequent op de linker (corticale) hemisfeer ligt, of
• doorlopend depressief zijn als het accent consequent op de rechter (corticale) hemisfeer ligt, of
• afwisselend manisch of depressief zijn als het accent vaak verandert, d.w.z. wanneer hij o het overeenkomstige spoor komt die zijn conflict benadrukt (rechts = depressief of links = manisch).

Dit is ook een therapeutische benadering, omdat men de depressieve persoon uit de depressie kan halen door kunstmatig de manische kant te benadrukken. Manie zorgt ervoor dat de meeste mensen zich gelukkig voelen.

Waar slaat het derde conflict in?

bij de rechtshandige „daar waar hij op dat moment is“, dus

• als hij op dat moment manisch is = links
• als hij op dat moment depressief is = rechts (is bij mannen en vrouwen hetzelfde)

bij de linkshandige slaat het conflict”met paardensprong”, d.w.z. op de tegenoverliggende zijde van “waar hij op dat moment was”. Dus

• als hij op dat moment manisch was, op de depressieve zijde en omgekeerd,
• als hij op dat moment depressief was, op de manische linker zijde.

Bij de bi-seksueel wisselt de accentuering van de relais constant (manisch – depressief). Als ze manisch zijn, zijn ze mannelijker en als ze depressief zijn, zijn ze vrouwelijker.

De linkshandige man lijdt zijn eerste territoriumconflict links-cerebraal. Ook al is dit feitelijk het ‘vrouwelijke territorium’, het conflict van de linkshandige is zonder twijfel een mannelijk territoriumconflict. Vanaf dat moment is de linkerhersenhelft ‘afgesloten’. Als het conflict langer duurt, ontwikkelt zich wat een tegenstrijdigheid lijkt te zijn, een ‘psychisch gecastreerde macho homo-erotische man‘. Zijn gedrag is overdreven mannelijk (macho), maar in werkelijkheid is hij een lafaard, psychisch gecastreerd en ongeschikt als territoriumchef, meestal homoseksueel. In deze toestand is hij echter nog steeds in staat om te paren en ook bereid, dus b.v. in het dierenrijk wordt een wolf van nature genadeloos geplaatst door de leider van het wolfsroedel en ook bij elke gelegenheid aangepakt – totdat hij een tweede territoriumconflict lijdt, dit keer aan in de rechter hersenhelft, waardoor hij in de schizofrene constellatie terechtkomt. Hij blijft nog steeds erectiel, maar het libido is vrijwel nul. Als zodanig wordt de wolf nu geaccepteerd door de roedelbaas.

Bij onze zoogdierverwanten is homoseksualiteit tot op zekere hoogte een heel normaal iets. Het kan maar één roedelleider zijn, slechts één chef van het territorium. De jongere mannetjes die nog niet mogen paren (alleen de baas mag dat doen!) en de oudere individuen die niet meer mogen paren vormen desgewenst de luxe van de natuur bij een ramp dat de baas en zijn opvolgers omkomen . Ze vormen de ‘reservebank’. Alleen degenen onder de volgwolven die in de schizofrene constellatie zijn (de linkspotigen), komen in aanmerking voor de leidingspositie.

Overgedragen op mensen, is zo’n linkshandige persoon mentaal of klinisch manisch, zelfs bij het eerste conflict! Zolang het conflict maar van korte duur is, heeft de manie een soort dubbele sympathicotonie en dient als ‘brandstof’ om het territorium te heroveren. Als het conflict echter langer duurt, moet het niet meer worden opgelost omdat de patiënt anders aan een rechterhartaanval met longembolie overlijdt. Logischerwijs neemt zijn verlangen om zijn of een ander territorium terug te winnen, af. Hij is niet meer echt geïnteresseerd in vrouwen, hoewel zijn houding overdreven mannelijk blijft.

Als zo’n linkshandige een tweede territoriumconflict lijdt, b.v. zolang hij nog voor zijn territorium kon vechten, kan hij het alleen rechts-cerebraal lijden, waar de rechtshandige zijn eerste territoriumconflict lijdt. De linkshandige komt onmiddellijk in de ‘casanova-manische constellatie’. Hij voelt dat zijn omgeving ‘aangenamer’ is omdat hij het onbegrijpelijke machogedrag veel minder vertoont. Aan de andere kant is hij nu een casanova die vrouwen constant ‘versiert’, hoewel hij niet echt en diep met hen kan communiceren, dwz psychisch impotent is, omdat hij min of meer homoseksueel is. Deze man bouwt ook geen conflictmassa op, dus de casanova’s blijven de reservisten voor noodgevallen.

Zelfs een linkshandige kan (wat minder gebruikelijk is) in een postmortale constellatie komen waarin de rechtshandige man normaal gesproken veel vaker komt. Als hij eenmaal in deze constellatie is, is het risico op zelfmoord veel groter vanwege zijn neiging tot manie.

In de natuur heeft alles zijn zin en doel, ook homoseksualiteit. In tegenstelling tot wij mensen, waar homoseksualiteit gewoonlijk een biologisch doodlopende weg wordt, wordt zo’n ‘reservespecimen’ vaak aangesteld als districtsbaas wanneer het gebied leeg komt te staan. Zie, hij verandert met het uur, wordt absoluut heteroseksueel en een prachtig voorbeeld van een territorium-chef!

Deze constellatie is geen fout van de natuur, maar heeft zijn biologische zin. Omdat zulke linkspotige wolven in een schizofrene constellatie, in het geval van de dood van het hoofd van de roedel en in het geval dat de alfavrouwelijke wolf de tijdelijke leiding van de roedel van het territorium om welke reden dan ook niet kan overnemen, de enigen zijn die het hoofd van de roedel zullen opvolgen zolang ze beide conflicten kunnen oplossen. Omdat alle andere volgwolven met een eenzijdig territoriumconflict hun conflict niet instinctief mogen en willen oplossen, omdat ze anders zouden sterven aan linker- of rechterhartaanvallen.

Bij ons mensen is het eigenlijk het te verdedigen territorium dat het mannetje in een man verandert. Met onze alomtegenwoordige single softies vandaag, overwegen we altijd of het softies zijn omdat ze geen territorium hebben of dat ze geen territorium hebben omdat ze softies zijn. Ook hier zijn de hersenen, als de computer van ons organisme, het commandocentrum dat beslist welke functie het individu krijgt.

Maar ook de jongeren of adolescenten, zoals we zeggen, tussen de 10 en 15 jaar, zijn behoorlijk homofiel: ze gaan ‘door dik en dun’, zweren bij bloedbroederschap, zijn zeer ‘goede vrienden!’ En bijna onafscheidelijk. Maar dit is slechts een tijdelijke fase, een heel normale en noodzakelijke, omdat deze homo-erotische fase de jongen beschermt. Het geeft hen de mogelijkheid om tot 15 of 16 uur wat speelruimte te hebben en door de mannen niet als concurrenten en rivalen gezien te worden.

Ook bij vrouwen zien we voor en tijdens de vroege puberteit dat de jonge meisjes genegenheid voor elkaar tonen, de zogenaamde boezemvrienden. Ze maken de hele dag grappen en giechelen – en dat is heel normaal.

Wat we later in lesbische of homoseksuele relaties zien, wordt altijd veroorzaakt door biologische conflicten. Het conflict kan al heel vroeg begonnen zijn en daardoor de indruk wekken dat hij / zij altijd ‘anders’ is geweest.

Voorbeeld:

Jonge meisjes krijgen hun eerste menstruatie meestal rond de leeftijd van 11 jaar. Het was hetzelfde met dit meisje, maar op 12-jarige leeftijd gebeurde er iets dat niet had mogen gebeuren: op een dag dat de moeder niet thuis was en het meisje naakt in haar bed onder de dekens lag te slapen, komt de vader de kamer binnen, gaat op de achterkant van haar bed zitten en zegt dat hij haar nu ‘dat’ alles moet leren. Met deze woorden trekt hij de deken van haar bed zodat ze naakt voor hem ligt. Het meisje ligt verstijfd van schrik, niet in staat tot een woord of beweging. Het wist meteen wat ‘dat’ moest betekenen, namelijk dat de vader haar wilde misbruiken. Verward door de starheid trok de vader zich terug zonder iets bereikt te hebben. Maar er was niet ‘niets gebeurt’ – er was ‘alles gebeurd’, namelijk in de ziel van het meisje! In deze seconde kreeg de patiënt 5 conflicten tegelijk, waar ik op dit punt niet in detail op in kan gaan:

• een seksueel conflict verloor ze onmiddellijk haar menstruatie en heeft het tot op de dag van vandaag niet meer teruggekregen – bijna 20 jaar later, wat ook niet mag omdat ze anders zou kunnen overlijden aan een longembolie,
• een talamus-conflict (inbreuk op de persoonlijkheid),
• een angst-walgings-conflict voor dat wat de vader met haar voor had,
• een verliesconflict, de vader betreffend, die ze met grote enthousiasme had vereerd en
• een angst-in-de-nek-conflict voor de vader, dat hij zijn plan toch nog zou willen doorzetten.

Op 16-jarige leeftijd werd ze ongewild van school gehaald en kreeg ze een stage en leed:

• een territoriumconflict, omdat ze nu „mannelijk“ reageerde, omdat de linker hersenhelft door het actieve seksueel conflict nog steeds gesloten was – en tot op heden bleef,
• vanaf dat moment had ze depressies – ook tot op heden. Ze is sindsdien manisch-depressief in schizofrene postmortale constellatie, dwz. ze moet vaak aan dingen na de dood denken,
• een zich-weren-conflict, omdat men haar tot iets had gedwongen – namelijk de school verlaten – wat tegen haar wil was gebeurd,
• een vluchtelingsconflict, want ze voelde zich buiten de school waarin ze zich prettig voelde, als een vluchteling.

Maar dit is slechts een van de vele voorbeelden die ons laten zien welke effecten de psyche heeft op cerebrale en organische processen. De vrouwelijke of mannelijke reactie kan ook worden omgekeerd met zogenaamde geslachtshormoonblokkers (dit kan al van toepassing zijn bij het gebruik van de anti-babypil). Een vrouw bijvoorbeeld, die voorheen heel vrouwelijk reageerde en daardoor een vrouwelijk-seksueel conflict zou kunnen lijden met een baarmoederhals-ca, reageert na de hormoonblokkade plotseling mannelijk en het nu stilgelegde baarmoederhalscarcinoom verandert in een coronair ulcuscarcinoom.

Als je hormoonblokkers geeft aan een linkshandige jonge vrouw die een seksueel conflict heeft en als linkshandige vrouw depressief is en die de fysieke tekenen van een mannelijk territoriumconflict heeft hormoonblokkers, dan ontwikkelt zich plotseling een baarmoederhalscarcinoom. Hetzelfde kan gebeuren bij patiënten die worden bestraald of ‘behandeld’ of pseudo-behandeld met cytostatica.

Operaties zijn ook ingrepen in het hele organisme, b.v. castratie! Het is niet alleen het verlies van een of twee kleine organen, zoals de eierstokken, maar het resultaat is een onmiddellijke transpositie naar de tegenoverliggende kant.

Dat betekent: een rechtshandige patiënt, wiens eierstokken “ovariëctomie” hebben ondergaan (verwijderd zijn), reageert na castratie periinsulair met het rechter “territoriumgebied” in plaats van met de linker vrouwelijke hersenhelft. Daardoor krijgt echter hetzelfde ‘gebeuren’ nu conflictief een geheel andere waarde en kwaliteit dan voorheen. Het resultaat is dat zich bij deze vrouw een heel andere vorm van kanker (bv. bronchiaal-ulcus-ca) ontwikkelt dan normaal bij deze vrouw (namelijk strottenhoofd-ulcus-ca) voordat ze gecastreerd werd. Gezien vanuit de psychische en cerebrale situatie, is de zaak zo oneindig gevaarlijk dat men alleen maar kan wanhopen over de onwetendheid en onzorgvuldigheid van de medische tovenaarsleerlingen, dat wil zeggen de ‘medicynici’!

Pas als de Germanische Heilkunde® een van de basisregels van de geneeskunde en biologie is geworden, zal het een zegen zijn voor de mensheid.