De klaptest

Een zeer belangrijk criterium in de Germanische Heilkunde® is de handigheid van de patiënt. Want zonder het bepalen van links- of rechtshandigheid kun je helemaal niet in de Germanische Heilkunde® werken. Net zoals je moet weten hoe oud de patiënt is, van welk geslacht en of er rekening moet worden gehouden met hormonale bijzonderheden of ingrepen (anticonceptiepillen, verwijdering van de eierstokken / bestraling, chemotherapie, hormooninname, climacterium, etc.), zo moet je weten of de patiënt rechtshandig of linkshandig is.

Een ieder kan dit bij zichzelf vaststellen:

biologisch rechtshandig
biologisch rechtshandig
biologisch linkshandig
biologisch linkshandig

Als je applaudisseert, zoals in het theater, dan is de hand bovenop de leidende, d.w.z. deze bepaalt de handigheid. Als de rechterhand boven is, dan ben je rechtshandig. Omgekeerd, als de linkerhand bovenop is, dan is iemand linkshandig vanuit de hersenen.

Deze test is erg belangrijk om erachter te komen op welk hemisfeer (hersenhelft) iemand werkt, omdat er heel veel omgeschoolde linkshandigen zijn die zichzelf als rechtshandig beschouwen. Ze herinneren zich echter meestal dat bepaalde belangrijke dingen die rechtshandige mensen alleen met hun rechterhand kunnen doen, zij alleen met hun linkerhand kunnen doen. Velen zijn b.v. met schrijven getraind met de rechterhand en denken daarom rechtshandig te zijn.

Links- en rechtshandigheid begint in de hersenen, om precies te zijn vanaf het mesoderm van de kleine hersenen.

hersenstam
hersenstam

Rechtshandigheid en linkshandigheid worden belangrijk vanaf de kleine hersenen, terwijl het geen rol speelt in de hersenstam.

Dat betekent: Met het begin van de allereerste celdeling begint de ontwikkeling van het computerdeel ‘kleine hersenen’ en daarmee het onderscheid tussen rechtshandig en linkshandig. De ‘zijdigheid’ zien we pas bij de organen die worden aangestuurd door de kleine hersenen, waarbij deels ook de kleine hersenen-brughoek hoort, de verbinding tussen hersenstam en kleine hersenen. Daarom geldt voor alle relais van de kleine hersenen en de gehele grote hersenen dat de correlatie van de hersenen naar het orgaan gekruist is. Desalniettemin verschillen de kleine en grote hersenen relais weer van elkaar, hoewel de handigheid bij beiden op dezelfde manier van toepassing is.

kleine hersenen
kleine hersenen

In de kleine hersenen vinden de conflicten strikt plaats volgens de verwantschap van de conflictinhoud met betrekking tot het orgaan, d.w.z. de hersenhelften  zijn elk conflictthematisch verbonden.

Bij een rechtshandige vrouw slaat een moeder-/kind-zorgconflict altijd in de rechter laterale zijde van de kleine hersenen in, wat de borstklieren van de linkerborst betreft, zelfs als er een ander conflict over een van de andere kinderen of bijvoorbeeld een extra dochter/moederzorgconflict voor de eigen moeder bij komt. We moeten hier echter een onderscheid maken; want alleen in het geval dat de moeder of vader hun volwassen kind niet langer of slechts gedeeltelijk als een ‘kind’ beschouwt, b.v. wanneer ‘uw kind’ buitengewoon vijandig tegenover u staat.

hersenmerg
hersenmerg

Ook in het hersenmerg van de grote hersenen zijn de conflictinhouden en orgaanrelaties conflictthematisch verbonden. Bij alle motorische verlammingen is, net als bij de botten van het skelet of bij de sensorische verlamming, ook de links- of rechtshandigheid van de betrokken persoon van belang. Bij alle rechtshandigen hebben alle spieren aan de rechterkant van het lichaam te maken met partners, alle spieren aan de linkerkant met de kinderen of de eigen moeder. Bij linkshandigen hebben alle spieren aan de linkerkant van het lichaam te maken met partner en die aan de rechterkant met kinderen of de eigen moeder. In het geval van een bilaterale verlamming waren beide groepen altijd betrokken bij het DHS, op z’n minst in gedachten.

De enige uitzondering zijn die processen waarbij een bepaalde spier lokaal is betrokken, omdat iemand b.v. met de voet verstrikt raakt in de autogordel en daardoor op zijn hoofd valt. Maar de normale dwarsgestreepte spieren van ons skelet en het normale sensorische systeem van onze huid zijn duidelijk toegewezen aan de moeder of het kind en aan de andere kant aan de partners.

hersenschors
hersenschors

Bij corticale grote hersenen gestuurde conflicten is de relatie tussen het hersenrelais en het orgaan niet meer duidelijk zoals in de kleine hersenen. De enige uitzondering hier is de ductale melkgang-ulcus-ca, die vast is gekoppeld aan het kleine hersenen relais voor de borstklieren in termen van lateraliteit en handigheid. Omdat de organen echter slechts gedeeltelijk in paren zijn ingedeeld, bepalen de links- en rechtshandigheid en de huidige conflictsituatie welk relais in de hersenen nu de HH kan worden en welk orgaan dan betroffen is.

De correlatie van orgaan tot hersenen of van hersenen tot orgaan is altijd duidelijk. Links- en rechtshandigheid is alleen belangrijk in de correlatie tussen psyche en hersenen of hersenen en psyche, omdat het ook beslist over het conflict/hersenpad, dus ook aan welke “ziektes” de patiënt kan lijden in welk conflict.

Dit is beslissend b.v. bij het conflict waarin we een depressie moeten verwachten, bijv. bij de linkshandige vrouw in een seksueel (vrouwelijk) conflict. In het geval van de rechtshandige vrouw daarentegen pas kort voor of na de menopauze, dus tijdens de zogenaamde ‘hormonale patstelling’. In het geval van een zeer zachte rechtshandige man, wanneer hij net een territoriumconflict kan lijden, ook in de ‘hormonale patstelling’, en in het geval van de linkshandige man, wanneer hij niet meer mannelijk reageert, maar al vrouwelijk, d.w.z. een quasi vrouwelijk-seksueel conflict, ook in hormonale patstelling.

In de Germanische Heilkunde® verstaan ​​we onder een ‘hormonale patstelling’ wanneer de vrouwelijke en mannelijke hormonen van een patiënt in evenwicht zijn, maar met een lichte overheersing van de vrouwelijke of mannelijke component.

Aangezien de territoriumgebieden te maken hebben met territoriumconflicten, mannelijk = naar buiten gericht, vrouwelijk = naar binnen gericht, hebben ze natuurlijk ook iets of veel met hormonen te maken.

Zowel mannen als vrouwen produceren mannelijke en vrouwelijke hormonen, waarbij het zwangerschapshormoon (progesteron) ook als meer ‘mannelijk’ wordt beschouwd. Als de hormoonspiegels of de ‘summa all’ hormonen echter veranderen, dan kan de biologische identiteit ‘kantelen’ of veranderen, b.v. tijdens de menopauze, bij het innemen van hormonen, tijdens zwangerschap en borstvoeding, ook bij rijpe ovarium- of testiculaire cysten en natuurlijk bij een biologisch conflict dat de aangedane hersenhelft biologisch ‘afsluit’.

Door het hormonale spiegel te veranderen, verandert de perceptie van het conflict altijd, d.w.z. dat dezelfde conflictgebeurtenis dan heel anders wordt verwerkt, en als gevolg daarvan ontwikkelt zich een heel andere kanker. Dit geldt ook voor het gebruik van de anticonceptiepil, die eigenlijk alleen voor anticonceptie wordt ingenomen, d.w.z. om de productie van oestrogeen door de eierstokken uit te schakelen. Vanaf dat moment reageren alle vrouwen die pillen nemen mannelijk.

Voorbeeld: Normaal reageert een rechtshandige vrouw corticaal op een seksueel conflict aan de linkerkant van de hersenen, en krijgt daar ook haar Hamerse Haard, in het zogenaamde vrouwelijke territoriumgebiedrelais. Als dezelfde vrouw echter de pil slikt, reageert ze bij een conflict in geen geval met een seksueel conflict “niet gedekt zijn”, maar reageert ze met een (mannelijk) territoriumconflict als haar partner wegloopt. Dit betekent dat deze vrouw na oplossing van het conlict of liever gezegd bij voldoende duur van het conflict in de genezingsfase (epilptische crisis) een hartaanval kan krijgen.

Een ander voorbeeld: een rechtshandige patiënte die de menopauze al voorbij is, kan b.v. in het geval van een moeder/kindconflict tegelijkertijd als moeder, met borstkanker aan de linkerkant en tegelijkertijd als territoriumchef mannelijk, met territorium of territoriumangstconflict reageren. Ze lijdt dan tegelijkertijd aan borstkanker en bronchiaal kanker of coronaire-ulcus-ca.

In de academische geneeskunde zou in een dergelijk geval het bronchiaal carcinoom, dat meestal pas in de genezingsfase wordt ontdekt (door de atelectase die het veroorzaakt), worden beschouwd als een metastase van de borstkanker, ook al behoort het tot een heel ander kiemblad.

Of: een rechtshandige moeder lijdt aan een moeder/kindconflict met borstkanker van de linkerborst. Nu wordt ze b.v. door de academische geneeskunde ‘behandeld’ met chemo- en hormoonblokkers, vanaf nu reageert ze mannelijk, d.w.z. de inhoud van het conflict verschuift emotioneel, zodat de patiënt een stilstand van de borstkanker ontwikkelt, maar in plaats daarvan een coronair-ulcus-ca of een bronchiaal-ulcus-ca ontstaat, maar ook kunnen beide zelfs actief blijven. Dit toont aan hoe zinloos het is om simpelweg iets weg te willen behandelen zonder de omvang ervan te hebben begrepen.

De zogenaamde opeenvolging van conflicten, d.w.z. De volgorde waarin de conflicten ontstaan, vereist de grootste aandacht, want alleen met kennis van de handigheid of het huidige hormoonniveau zijn we in staat om de volgorde en lokalisatie van de Hamerse Haard in de hersenen en op het orgaan correct te classificeren.

Met linkshandigen is alles blijkbaar nog ingewikkelder.

Linkshandigheid verlegt namelijk het conflict naar de andere kant van de hersenen (paardensprong) in vergelijking met de normale rechtshandigheid. Vanaf dat moment verloopt alles echter precies zoals het bij de rechtshandige het omgekeerde conflict zou verlopen, d.w.z. de linkshandigen zijn alleen anders ‘gepolariseerd’ van de psyche tot de hersenen.

Hier zijn enkele voorbeelden voor een beter begrip:

De linkshandige jonge vrouw lijdt met een schrikangstconflict aan een bronchiaal-ca, de rechtshandige jonge vrouw aan een strottenhoofd-ca.

De linkshandige jongeman lijdt bij een territoriumangstconflict een strottenhoofd-ca., de rechtshandige jongeman lijdt een bronchiaal-ca.

Linkshandige mannen kunnen normaal gesproken met een territoriumconlict geen hartaanval van het linkerhart krijgen, maar een rechterhartinfarct met longembolie in de pcl-fase, behalve: wanneer ze oud zijn en al vrouwelijk reageren, d.w.z. op psychisch vlak kunnen ze helemaal geen territoriumconflict meer lijden, maar eerder een ‘quasi vrouwelijk-seksueel conflict’.

Linkshandige vrouwen kunnen meestal geen baarmoederhalskanker krijgen door een seksueel conflict, alleen door een territoriumconflict (na de menopauze). Maar zodra een seksueel conflict een linkshandige vrouw in het rechter peri-insulaire gebied heeft ‘getroffen’, kan deze vrouw een hartaanval van het linkerhart krijgen als het conflict lang duurt.

Een rechtshandige man krijgt een gal- of maagzweer-ca, en de linkshandige man krijgt een rectum-ca bij hetzelfde conflict.

Een rechtshandige vrouw lijdt aan een identiteitsconflict met een rectum-ca, terwijl de linkshandige vrouw lijdt aan een maag- of galzweer wanneer hetzelfde conflict optreedt. Maar als ze dan een ander identiteitsconflict krijgt, in een nieuwe zaak, dan kan ze niet langer corticaal reageren op de rechter hersenhelft (omdat de zijkant van de hersenen geblokkeerd is), maar lijdt ze in plaats daarvan dit tweede conflict aan de linkerkant van de hersenen, en op organisch niveau met een ulceratie van het rectum die in de genezingsfase aambeien worden als de zweren zich in de buurt van de anus bevonden. Zolang beide conflicten (rechter en linker corticaal) echter actief zijn, bevindt de patiënt zich in een zogenaamde schizofrene constellatie, meer bepaald in een agressief-biomanische constellatie. De zogenaamde agressief-biomanische constellatie is de reactie van een persoon (ook een dier) die in het nauw is gedreven of in een uitzichtloze situatie is gedreven, wat ook treffend wordt omschreven met de term ‘opvliegend’.

Zelfs linkshandige mannen die lijden aan twee territorium-ergernisconflicten in een agressief-biomanische constellatie gedragen zich in deze constellatie als een ‘lopend kruitvat’ die elk moment kunnen ontploffen. Overigens kunnen alleen linkshandige mensen twee keer achter elkaar hetzelfde conflict lijden. Als de getroffenen op een dag de gelegenheid hebben om beide conflicten op te lossen, worden ze als in een sprookje uit de toverspreuk verlost en zijn ze weer volkomen ‘normaal’. De bijwerking van de schizofrene constellatie is dat er zich nauwelijks een conflictmassa wordt opgebouwd. Als echter slechts één van de twee conflicten kan worden opgelost, blijft de andere solo-actief, d.w.z. de klok tikt.

Linkshandigheid toont ons ook op een heel bijzondere manier aan dat de biologische conflicten in de eerste plaats niets te maken hebben met Freud en de conventionele psychologie, maar echt biologisch bepaald zijn. Want als een linkshandige jonge vrouw aan een seksueel conflict lijdt met de organische symptomen van een mannelijk territoriumconflict (angina pectoris) en als gevolg daarvan een psychische depressie, dan zou dat ‘puur psychologisch’ geen zin hebben. De linkshandige vrouw verliest nooit haar eierstokfunctie bij een seksueel conflict, dus ze ovuleert nog steeds en heeft haar menstruatiebloedingen, terwijl een rechtshandige vrouw dan niet meer ovuleert.

Linkshandigheid is geenszins een dwaas speeltje van de natuur, zoals het tegenwoordig gewoonlijk wordt gezien, omdat het in termen van conflicten neerkomt op een functionele deactivering van hormonen. In deze context is het ook interessant dat bij identieke tweelingen de ene altijd linkshandig is en de andere rechtshandig.

Net zoals elk mens rechtshandig of linkshandig moet zijn, moet elk dier ook rechtspotig of linkspotig zijn. Sommige honden geven altijd de linkerpoot, of katten vangen de muis altijd met de rechterpoot. Elke plant moet ook rechtsbladig of linksbladig zijn. Elk eencellig organisme moet rechts of links bepaald zijn. Wanneer de eencellige cel zich deelt, wordt het ene individu altijd naar rechts bepaald en de andere naar links.

Daarnaast is er ook links- of rechtshorig, rechts- of linksogig. Aangezien de deling van de eerste cel bij mensen, dieren en planten gebaseerd is op de functie van kleine hersenen of een overeenkomstig celnetwerk met cerebellaire functie, moet elke plant ook een mesothelioomachtig of coriumachtig adenoïd-zylinderepitheel hebben – zoals mensen en dieren. Dit is de eerste keer dat onweerlegbaar bewezen is dat de ontogenese van het embryo een recapitulatie is van de  ontwikkelingsgeschiedenis.

In de oude academische geneeskunde was er de zogenaamde ‘differentiaal diagnostiek’, d.w.z. aan de hand van de verschillende symptomen, laboratorium- en röntgenuitslagen werd getracht het type zogenaamde ‘ziekte’ te achterhalen. Het is waar dat er niets bekend was over de oorsprong van de vermoedelijke ‘ziekte’, maar men geloofde ze ten slotte symptomatisch „differentiaaldiagnostisch“ afgegrensd en bepaald te hebben.

Dit is totaal anders in de Germanische Heilkunde®. Uiteraard bestaat de oude differentiaal diagnostiek nog om feiten als het ware symptomatische feiten ‘in de juiste la’ te kunnen leggen, want er kunnen ook meerdere Zinvolle Biologische Speciaalprogramma’s (SBS) tegelijk aanwezig zijn, misschien zelfs fase verschoven, maar de feitelijke SBSen liggen vanaf het begin min of meer vast op alle drie de niveaus.

Dit komt omdat we alleen werken met 5 biologische natuurwetten en niet, zoals de oude academische geneeskunde, met 5000 onbewezen en onbewijsbare hypothesen. En deze 5 biologische natuurwetten omvatten ook het kennen en kunnen omgaan met de regels van de inslagvolgorde van de conflicten.

Een patiënt niet naar zijn of haar rechtshandigheid of linkshandigheid hebben gevraagd, wordt in de Germanische Heilkunde als een grove fout beschouwd, omdat het voor de inslag volgorde van de conflicten, de Hamerse Haarden en het kankergezwel of necrose aan het orgaan van het grootste belang is.

Aankondiging voor onderhoud van onze website

Op donderdag, 15 februari 2024 vanaf 8:30 uur CET gaat onze website voor onbepaalde tijd voor onderhoud uit de lucht.

De werkzaamheden zullen waarschijnlijk enkele uren duren.