Geachte heer Pilhar,
Ik wil graag weer een ervaring met jullie delen, een ervaring die me diep beroerd heeft.
Ongeveer anderhalve week geleden schreef een vriendin, die zo’n 500km van me vandaan woont, een brief.
Haar dochter van 2,5 jaar had 3 dagen (kort na de kerst) hoge koorts. Ze was met haar al bij een arts geweest, maar hij was met zijn ‘weten’ aan het einde.
De kleine meid kwam niet tot rust.
Ik vroeg mijn vriendin wat er aan vooraf gegaan was, wat in haar herinnering was blijven hangen en waarover ze dagelijks sprak.
Ze vertelde dat haar dochter sinds de kerst het over een grote beangstigende kerstman had en dat haar broer haar toch moest beschermen.
Ik vroeg haar of ze ook over hem droomde. En ze vertelde me dat haar kleintje voordat ze koorts kreeg ‘s nachts onrustig was en in haar slaap zich weerde voor iets, onrustig was en schreeuwde.
Het was voor mij zeer duidelijk dat de ontmoeting met de kerstman een zeer diepe indruk bij haar had achter gelaten, wat haar niet meer los liet.
Ik adviseerde haar om het kerstfeest nog een keer over te doen, met haar lievelingskoekjes, lievelingseten, liedjes zingen, muziek, kerstboom en een kleine kerstman met een vertrouwde stem, namelijk die van haar broer (want hij zou haar toch beschermen!). Hij zou dan rustig binnen moeten komen en met zijn eigen stem pratend haar langzaam benaderen, bij haar gaan zitten en een klein cadeautje geven.
Mijn vriendin vertelde dat de kerstboom bij haar moeder nog opstond en dat ze dit advies gelijk wilde opvolgen. Ik zei haar wel, dat als dit verkeerd dreigde te gaan, ze het gelijk moest afbreken. Het moest sensitief worden aangegaan.
Ik vertelde haar ook dat als het conflict zich oploste dat dit gepaard zou gaan met flinke koortsaanval en hoogstwaarschijnlijk een bronchitis of ontsteking van het strottenhoofd.
Ze heeft het heel voorzichtig aangepakt en gisteren ontving ik van haar een brief.
Het was fantastisch gelukt. De kleine had het mooiste kerstfeest sinds tijden gehad en was zo verheugd over de kerstman met de stem van haar (zo’n belangrijke) broer.. Ze vierden en zongen nog een keer. De daar opvolgende nacht kreeg ze koorts en bronchitis.
Mijn vriendin voelde zich erg trots, erg gelukkig en dankbaar. Ze had het werkelijk zo om kunnen zetten en de Germanische Heilkunde aan eigen lijf, beter gezegd aan het lijf van haar dochter, kunnen ervaren.
Enkele dagen later wilde ze ook geen luier meer om en was zo veranderd, veel zelfbewuster. Mijn vriendin is overtuigd en wil de Germanische nu ook leren toepassen. Dat maakte mij ook gelukkig.
Het risico van deze aanpak had kunnen zijn dat het ook averechts had kunnen werken en dat de angst nog groter had kunnen worden.
Maar door haar broer, in de rol van de kerstman, met een voor haar herkenbare bekende stem, was er gelijk het vertrouwen en daardoor kon de ban worden doorbroken.
Ik moest bijna huilen van ontroering en ik zei haar nooit meer zo’n beangstigende kerstman in te huren, omdat er dan een recidief kan plaats vinden en dan begint het weer van voor af aan.
Hartelijke groeten
Sandy L.
Opmerking van H. Pilhar:
Hartelijk dank voor dit ontroerende ervaringsbericht, mijn respect voor jullie slimme aanpak, of beter gezegd wijze raad.
Mijn hartelijke groeten aan de moeder. Proficiat! Jullie waren de beste therapeuten!
Ik hoop dat de lezers het kunnen waarderen, welk een waardevol gegeven hier wordt aangereikt en dit ook kunnen aannemen.
Mijn advies aan ouders met kleine kinderen:
Het kerstkind is een vrouwelijk wezen en geen enkel klein kind zou het kerstkind moeten vrezen. Verkracht uw kind dan alstublieft niet met de kerstman gecreëerd door de welbekende frisdrank fabrikant.
De Germanische Heilkunde werkelijk begrepen te hebben, betekent ook, potentiële conflicten vooraf vermijden. Dat is dan werkelijk wijsheid.
