Conflicten, “ziektes” en genezingen van het kind tijdens de zwangerschap en na de geboorte, die oa. door echografie-onderzoek worden veroozaakt
De Germanische Heilkunde® is de samenvatting van de kennis over de natuurwetten volgens welke ‘ziektes’ ontstaan, verlopen en eindigen en de daaropvolgende genezingen verlopen. Germanische Heilkunde® omvat ook de wetenschap dat ‘ziektes’ in werkelijkheid Zinvolle Biologische Speciaalprogramma’s zijn (biologisch = consistent, gerelateerd aan de belangen van het leven). Deze natuurwetten werden in 1979 ontdekt door de Duitse arts dr. med. Ryke Geerd Hamer en is sindsdien bevestigd en onderzocht door hem en vele duizenden artsen, natuurgenezers, mensen in andere medische beroepen en leken (patiënten).
Het ongeboren kind
De lange discussies over abortussen omvatten altijd de vraag wanneer het nieuw gecreëerde leven nu menselijk is. Sommigen geloven dat het kind pas echt mens is vanaf de geboorte, anderen zien het tijdstip waarop de eicel wordt bevrucht met de eerste celdeling als het begin van het menselijk bestaan en daartussenin zijn er een hele reeks andere opvattingen. Behalve puur juridische vragen in dit verband, in verband met het handhaven van abortussen, is er ook de vraag over de kwaliteit van mensworden en menszijn. Het onderzoek op dit gebied met steeds hogere technologische mogelijkheden heeft geleid tot een steeds menselijker beeld over de zwangerschap in de modernere literatuur. Het was steeds nauwkeuriger te bepalen vanaf welk tijdstip in de zwangerschap het toekomstige kind kan zien, voelen en ook de ander zintuigen zich kenbaar maken. Wat deze eigenlijk heel technische (omdat het gebaseerd is op technische wetenschap) kijk op een aanstaande moeder en haar partner niet overbrengt, is het feit, dat een kind al een ziel heeft tijdens de zwangerschap en net als een baby, een peuter, een adolescent, een volwassene en een oude man sensaties heeft. Als je een zwangerschap medisch bekijkt, betekent dit, als je de Germanische Heilkunde® kent, dat een kind tijdens de zwangerschap natuurlijk ook biologische conflictshocks (DHS) kan krijgen net als zuigelingen, peuters, adolescenten, volwassenen en ouderen. Vervolgens lopen dezelfde conflictactieve speciaalprogramma’s (‘ziektes’) en als het conflict tijdens de zwangerschap wordt opgelost, natuurlijk ook de bijbehorende genezingsfasen.
Uit de schat aan ervaring van vele duizenden mensen sinds de ontdekking van de Germanische Heilkunde® in 1979, zijn enkele typische conflicten met hun verloop naar voren gekomen bij kinderen tijdens de zwangerschap. Deze worden hier nu vermeld. Bovenal worden deze negen ‘ziekten’ veroorzaakt door echografieën.
Het op de buik drukken voor een echo kan door het kind als bedreiging worden ervaren. Daarbij zijn er verschillende manieren waarop dit kan worden ervaren.
Verlamming (met epilepsie na de bevalling)
Het kan een bedreiging zijn waaraan het kind probeert te ontsnappen. Omdat dit om duidelijk begrijpelijke redenen echter niet mogelijk is, kan het kind het conflict lijden dat het niet kan ontsnappen. Dit leidt tot motorische verlamming. Deze worden erger en chronisch wanneer een moeder heel vaak echo’s heeft en de dreiging zich keer op keer herhaalt. Zo’n conflict wordt vaak opgelost door de geboorte (‘nu kan ik eindelijk vluchten’). Dit leidt tot epilepsie bij de zuigeling tijdens de genezingsfase.
Galgang / galblaaszweer (met postpartum hepatitis)
Als het kind voelt dat rondduwen op de buik een schendig is van zijn territorium grenzen, dan is er sprake van een galgang en / of een galblaaszweer. Als het conflict wordt opgelost door de bevalling, wordt de genezingsfase gevolgd door hepatitis. Tegenwoordig wordt hepatitis bij pasgeborenen als iets heel normaals gezien.
Longkanker
Als de dreiging extreem wordt ervaren als angst voor de dood, leidt dit tot longkanker in de conflictactieve fase. Als het conflict is opgelost, begint longtuberculose (als er tuberkelbacteriën aanwezig zijn). Dit kan gebeuren tijdens de zwangerschap of opnieuw tijdens de bevalling.
Tinnitus
Het ongeboren kind kan het geluid van de echo-machine horen. De vloeistof in de vruchtzak is ook veel beter geleidend voor geluid dan lucht, en daarom is het geluid erg luid. Als het geluid van de echografie in verband met de dreiging nu wordt ervaren als een conflictschok met de inhoud ‘Ik wil dit niet (kan) horen’, is er sprake van een tinnitus (plotseling gehoorverlies, sissen, zoemen, rinkelen of fluiten in het oor, toenemend gehoorverlies). Sommige zwangere vrouwen gaan tegenwoordig heel vaak voor echo’s (in extreme gevallen elke twee weken of zelfs vaker), leidt dit in het geval van een conflictshock met tinnitus en constante recidiven er toe dat de kinderen doof worden geboren.
Diabetes mellitus
Als het kind zich wil verzetten tegen het echo-onderzoek en het echo-onderzoek voelt als een conflictschok van ‘zich-weren’, ontstaat er diabetes mellitus. De informatie hierover staat op zijn beurt in een aparte pagina.
Neurodermitis
Bij een conflictschok van het niet kunnen afweren van de dreiging is er sprake van neurodermitis, die vooral aan de buitenkant van de armen en benen voorkomt.
Verlies van gezichtsvermogen
is er bij een angst-in-de-nek conflictschok. Veel recidieven leiden tot blindheid.
Ulceraties in de oude, niet meer gebruikte kieuwbooggangen
is er bij een conflictschok met frontaalangst. In de genezingsfase: non-Hodgkin-lymfoom.
Ulceraties in het strottenhoofd en / of stembanden
is er bij een schrikangstangstconflict (dit is een typisch vrouwenconflict).
Echografisch onderzoeken – ja of nee ?
Vanuit een kritisch academisch medisch standpunt wordt toegegeven dat er in slechts ongeveer 20% van de onderzoeken op de een of andere manier relevante uitspraken kunnenn worden gedaan. Intern spreken radiologen van een foutenpercentage van 50% bij diagnoses. Het hele ding is gewoon geld verdienen en heeft geen echt medisch voordeel. En alleen maar uit nieuwsgierigheid of het kind een meisje of een jongen is, daarvoor moet men zo’n risico niet nemen. Het zou overigens interessant zijn om de frequentie van bovenstaande conflicten goed te onderzoeken. Er wordt in ieder geval meer schade aangericht dan voorkomen kan worden door “schade ontdekken”. Dat is toch het veronderstelde doel van echografisch onderzoek.
Het „cirkelzaag-syndroom“
Een oude code in het menselijk brein is het gebrul van een roofdier. Het geeft aan: wees voorzichtig! Gevaar! Vlucht.
In het dagelijkse leven van vandaag zijn er voor een kind in de baarmoeder geluiden die klinken als het gebrul van een roofdier. Dit zijn b.v. het lawaai van auto’s (vooral vrachtwagens vanwege de lage frequenties) als de moeder heel dicht bij een drukke straat woont. Maar het is voldoende als de zwangere vrouw maar één keer voor het voetgangersstoplicht staat als het rood is en een vrachtwagen wegrijdt op een afstand van ½ meter. Dit kan ook gebeuren als de zwangere vrouw bv. naar een autorace of motorrace gaat (in het ergste geval motorcross). De naam ‘cirkelzaagsyndroom’ komt van het feit dat deze waarnemingen vaak werden gedaan bij vrouwen die bij een timmermanswerkplaats hadden gewoond of wier man een timmermanswerkplaats had. Er zijn nu voornamelijk drie van de hierboven reeds genoemde mogelijkheden, die afzonderlijk of samen kunnen voorkomen. Dit zijn de angst voor de dood met longkanker en longtuberculose bij het oplossen van het conflict, het conflict van niet willen / kunnen horen met tinnitus, en het conflict om niet te kunnen ontsnappen met verlamming bij conflictactiviteit en epilepsie na de geboorte. Maar angstconflicten zijn ook mogelijk (frontaalangst, angst-in-de-nek, schrikangst).
Als dergelijke gebeurtenissen zo groot zijn dat ze meerdere conflicten tegelijkertijd veroorzaken, dan zijn dit bij een bepaalde combinatie van deze conflicten de kinderen die Mongoloïde (syndroom van Down) worden geboren. De academische medische opvatting dat dit een ‘genetisch defect’ zou zijn, is simpelweg onjuist. Met de conflictoplossing worden Mongoloïde kinderen weer gezond en ‘normaal’. Ze groeien, halen volwassenheid in en na een tijdje zien ze eruit alsof ze nooit Mongoloïde zijn geweest.
Botkanker met leukemie
Veel mensen kunnen zich niet eens voorstellen dat een kind het tijdens de zwangerschap opmerkt als het niet gewenst is. Dat kan een schok van het gevoel van eigenwaarde geven en dan krijgt het kind botkanker. Bij een conflictoplossing tijdens de zwangerschap of na de bevalling is de genezing dan een leukemie.
Na de geboorte
Tijdens de zwangerschap is het kind volkomen veilig. Met de bevalling wordt deze zekerheid (die hopelijk niet verstoord is door echoscopisch onderzoek) iets minder. Om ervoor te zorgen dat dit niet te extreem gebeurt, moet het kind minstens de eerste twee dagen na de geboorte het huidcontact met de moeder zonder onderbreking kunnen ervaren (zeer interessante literatuur hierover van F. Jean Liedloff: Auf der Suche nach dem verlorenen Glück paperback, Beck’sche 224 series, ISBN 3-406-32078-3). De huid heeft een bijzondere betekenis gekregen omdat het de verbinding is tussen het individu en de buitenwereld. Het scheiden van het huidcontact met de moeder resulteert vaak in een reeks ‘huidziektes’, waarbij neurodermitis de meest voorkomende is. In de natuur bij dieren betekent scheiding van de moeder een zekere dood. De scheiding van de moeder na de geboorte in de huidige academische geneeskunde is een vreselijke misdaad en de oorzaak van veel sociale problemen.
