De crisis

De crisis in het midden van de genezingsfase, ook wel epileptische of epileptoïde crisis genoemd

pcl-fase A

Met de conflictoplossing schakelt het vegetatief zenuwstelsel van sympathicotonie naar vagotonie. De vaten gaan van vernauwd (koude extremiteiten) naar verwijd (warme extremiteiten).

Elke genezingsfasefase vindt plaats met opslag van oedeem; in de hersenen en aan het orgaan.

Naarmate de genezingsfase vordert, wordt de zwelling steeds groter en daarmee de pijn. De druk in de hersenen neemt merkbaar toe.

de crisis

En om dit ‘in vagotonie vallen’ te stoppen, heeft Moeder Natuur crises ingebouwd. Met een zwaai wordt de patiënt teruggebracht naar de gezondheid.

Je moet een crisis nooit temperen met medicijnen! Als men ingrijpt, dan met sympathicotoon werkende middelen, b.v. koffie. Want het ‘roer’ dient optimaal omgegooid te worden richting gezondheid. Alle patiënten ervaren de crisis! Het gevaarlijke punt is altijd na de crisis. Hier wordt besloten of de kracht van de crisis voldoende was of niet. Als de crisis te zwak was of het conflictvolume te groot, dan kun je na de crisis niet de afbuiging richting gezondheid maken en val je na de crisis in de dood (diepste vagotonie).

Afhankelijk van de conflictmassa kan de crisis van enkele seconden tot meerdere dagen duren, met voor-, hoofd- en nacrises.

Het verloopt altijd sterk sympathicotoon met vernauwde bloedvaten, koude ledematen en koud zweet. Alle crises hebben dat gemeen.

Alle crises zijn een hersensymptoom, inclusief hartaanvallen. Het type crisis hangt af van het deel van de hersenen. Dienovereenkomstig zijn er hersenstam-, middenhersenen-, kleine hersenen, hersenmerg en corticale crises. De meest opvallende crises zijn die van de hersenschors, waar b.v. absence, hartaanval, migraine, epileptische aanvallen … er nog bij komen.

Moeder Natuur gebruikt een truc om de crisis op gang te brengen. Op het laagste punt van de vagotonie (in een genezingsfase rond 04.00 uur) droomt men van het conflict dat al is opgelost, wat stress veroorzaakt en daarmee de crisis in gang zet. Je wordt wakker.

Door het vernauwen van de bloedvaten wordt dit tot nu toe opgeslagen oedeem er nu uit geperst en begint de urinestroomfase (plasfase). Vaak moet je naar het toilet.

pcl-fase B

Na de crisis val je terug in vagotonie met warme ledematen. Als alles goed is gegaan, kun je nu gigantische stappen zetten op weg naar gezondheid. Littekenweefsel wordt nu afgezet in de hersenen en aan het orgaan. Aan het einde van de genezingsfase ben je gezond (ook gezien vanuit de academische geneeskunde).