De academische geneeskunde verstaat onder ‘metastasen’ of uitzaaiingen: ‘Kankercellen van de primaire tumor (meestal de eerste gediagnosticeerde kanker) verspreiden zich elders in het lichaam’
Voor deze theorie heeft de academische geneeskunde 3 onbewijsbare hypothesen nodig!
Voorbeeld prostaatkanker
De academische geneeskunde legt uit dat het prostaat-ca graag ‘uitzaait’ naar het bekken, omdat de kankercellen niet ver hoeven te gaan …
Maar hoe komt de kankercel van het prostaat-ca in het bekken?
1.) de weg!
Er zijn twee mogelijke wegen:
a.) over de lymfebanen
Dit pad is echter uitgesloten, omdat er anatomisch geen lymfekanalen in het bot zijn. Overigens zijn er geen lymfekanalen in de longen noch in de hersenen. Zuiver anatomisch gezien kunnen ‘nederzettingen’ in deze organen niet via het lymfestelsel plaatsvinden.
Maar: kankercellen die door microben zijn opgeruimd, kunnen tijdens de genezingsfase heel goed worden aangetroffen in het lymfekanaal in het kankerdrainagegebied. De lymfatische route is echter eenrichtingsverkeer, omdat alle lymfatische routes naar de aderhoeken stromen en de lymfevloeistof zo in het veneuze bloed en rechtstreeks in het rechterhart terechtkomt. Van daaruit zou deze zwemmende kankercel via de longen terug moeten naar het linkerhart en via het arteriële bloed naar de periferie van het lichaam.
b.) over het bloed
in het bloed heeft men echter nog nooit een kankercel gevonden!
(Anders zou ook donorbloed moeten worden onderzocht op kankercellen, wat niet gebeurt, juist omdat er nooit een kankercel in is gevonden)
Deze weg die deze ‘zwervende kankercel’ zou moeten inslaan, is nog niet bewezen! Men vermoedt alleen maar dat het zo werkt.
2.) de Metamorfose
Zoals bekend is de prostaat klierweefsel en is het bot bindweefsel.
Hoe kan de kankercel van het klierweefsel veranderen in een kankercel van het bindweefsel? Ook dat kan geen dokter uitleggen! Deze metamorfose werd een dogma in de academische geneeskunde.
3.) Eerst celtoename en vervolgens celafname?
De prostaatkankercel deelt zich, de tumor groeit. Maar wat doet de ‘metastase’ ineens in het bot? Het maakt daar GATEN! Ja, hoe dan?
Wat mij als technicus schokt, is dat elke oncoloog doet alsof hij dat begrijpt!
En waarom worden deze giftige gassen (chemo) gegeven? Om die vervelende kankercellen in het bloed te doden die nog nooit iemand heeft gezien!
Volgens de Germanische Heilkunde® is de ‘metastase’ niets meer dan een secundair conflict en een secundaire kanker. Er moet weer een conflictschok hebben plaats gevonden (meestal iatrogeen (door de arts veroorzaakt): je hebt kanker!), met opnieuw een Hamerse Haard in de hersenen (echter op een andere plaats), alleen dan kan er weer een kanker ontstaan op orgaanniveau.
Dr. Hamer’s uitleg is reproduceerbaar en verifieerbaar. De uitleg van de academische geneeskunde is echter noch reproduceerbaar noch logisch.
De academische medische prostaattherapie eindigt meestal met impotentie. Als gevolg hiervan lijdt de patiënt aan een inbreuk op de seksuele eigenwaarde, wat – zoals elke inbreuk op de seksuele eigenwaarde – het bekken aantast: ‘Ik ben niet goed in bed!’