Ik schrijf hier een ervaringsbericht over de dochter van mijn vriendin, Lisa. Zij heeft mij haar toestemming gegeven om dit te schrijven.
Lisa is 23 jaar, rechtshandig en hormonaal vrouwelijk. Ze is heel doelbewust. Ze werkt in vroege en late diensten en daarnaast doet ze de school voor technische bedrijfskunde. Na 3,5 jaar had ze alle examens succesvol afgelegd.
Nu moest ze tot slot nog een project schrijven over de firma waar ze stage liep.
Lisa had de verantwoordelijke collega om de betreffende informatie gevraagd die ze nodig had om het project te schrijven. Ze maakte met de betreffende collega 3 verschillende afspraken om de informatie te krijgen. Deze afspraken zei de collega echter steeds kort van te voren af. Dit spelletje deed hij 2,5 week met Lisa en er bleef steeds minder tijd over om het project af te maken.
Lisa wond zich ongelooflijk op over haar collega. Het leek er op dat hij dit met opzet deed.
Eindelijk kreeg ze de waarden, die ze zo dringend nodig had. Ze moest echter vaststellen, dat deze volledig onjuist waren en dat ze hier niets mee kon beginnen. Lisa was totaal vertwijfeld. De tijd begon te dringen. Het project moest vrijdag klaar zijn. Ze schreef deze toen met fictieve waarden (wat eigenlijk niet is toegestaan) voor en na de late dienst tot ‘s morgens 3 uur. Hoewel ze heel moe was en liever was gaan slapen, moest ze dit project hoe dan ook ten einde brengen, anders waren 3,5 jaar school voor niets geweest.
Klaar! Vrijdagavond (laatste inlevertermijn) kon Lisa het project opsturen.
De zondag erop bemerkte ze in bad, dat haar rechter gezichtshelft verlamd was. De rechter mondhoek was naar onder gezakt en het rechter ooglid wilde niet meer sluiten.
Een bekende van haar zei dat ze direct naar het ziekenhuis moest gaan, wat ze dan ook deed.
Ik ervoer pas op maandag van mijn vriendin, dat de artsen ‘slechts’ gezichtsverlamming hadden vastgesteld en geen beroerte. De artsen wilden echter een ruggenmergpunctie doen, die Lisa gelukkig direct afwees (ze kent door mij de Germanische een beetje). Ik belde Lisa toen direct op en legde haar uit, dat ze zich al in de genezingsfase bevond.
Met het verzenden van haar project had ze haar conflict opgelost.
De collega die haar met de getallen voor de gek had gehouden (gezichtsverlies), veroorzaakte nu in de genezingsfase de gezichtsverlamming. En omdat ze nu weer kon slapen als ze moe was, veroorzaakte dit de verlamming van het ooglid.
Lisa liet zich op woensdag op eigen verantwoording uit het ziekenhuis ontslaan.
Geluk gehad!! Buiten oogdruppels om het rechter oog te bevochtigen, omdat het niet goed sloot, is er niets gedaan.
Hartelijk dank, dr. Hamer!!!!!!!!!!
Vriendelijke groet,
Steffi
Opmerking van Helmut Pilhar:
Ja, geluk gehad!
Het weten van de Germanische Heilkunde, ontdekt door de onsterfelijke Dr. Ryke Geerd Hamer, is waardevoller dan welke materiële rijkdom dan ook.
