Olivia Pilhar

Olivia Pilhar

geb. 31.12.1988 (Oudejaarsdag)

De bevalling was in een alternatieve kraamkliniek, omdat we met de bevalling van ons eerste kind in het LKH Wr. Neustadt alleen slechte ervaring hadden. Als vader was ik bij alle geboorten.

We woonden bij mijn ouders in Grünbach am Schneeberg.

In het najaar van 1994 begon mijn vrouw te werken en we verhuisden onze drie peuters naar haar ouders. De schoonfamilie had een groot huis en een grote tuin waar we ons eigen huis wilden bouwen.

En zo begon Olivia’s lijdensweg …

Voor Olivia was haar moeder van de ene op de andere dag weg en ze weigerde strikt om het eten van de haar onbekende grootmoeder op te eten. Tegelijkertijd begon haar buikpijn. ’s Nachts schreeuwde ze vaak alsof ze een geest had gezien en mijn vrouw moest bij haar in bed komen. We hoorden later van Dr. Hamer dat de pavor nocturnus werd veroorzaakt door een schizofrene hersenstamconstellatie. Een van de conflicten in de hersenstam was het vluchtelingenconflict met nierverzamelbuizen, omdat Olivia zich alleen gelaten voelde door haar moeder. Het tweede conflict in de hersenstam was het verhongeringsconflict met leverkanker, omdat ze het eten van de haar onbekende grootmoeder weigerde.

In mei 1995 was deze buikpijn zo erg dat we met haar naar het ziekenhuis gingen. Op 17 mei 1995 – toevallig Dr. Hamer zijn 60e verjaardag – werd bij Olivia kanker (Wilmstumor, opgelost vloeistofconflict nadat ze bijna aan het meer was gedronken) gediagnosticeerd en er begon een ongelooflijk verhaal! Van de ene op de andere dag zaten we in de media tot aan Zuid-Afrika. De wereld stond voor ons plotseling op zijn kop! De angst voor het voortbestaan ​​van ons kind, de confrontatie met autoriteiten en de media, het onbegrip van de massa, dit alles was gekmakend. Het feit dat we veilig uit alles zijn gekomen, grenst aan een wonder! Olivia leeft!

De Germanische Heilkunde werd ontdekt door de dood van Dirk. Door Olivia’s lijdensweg werd de Germanische Heilkunde wereldwijd bekend. Twee kinderen brachten de mensen door hun lijden een Godsgeschenk.

thema’s

Arts bij de gezondheidsdienst Dr. Stangl
In 1993 – dus twee jaar voor de Olivia-zaak – bevestigde arts Dr. Stangl met het zegel van zijn autoriteit, de correctheid van de Germanische Heilkunde. Wij ouders hadden nooit kunnen dromen dat we in de ogen van de autoriteiten slimmer hadden moeten zijn dan een dienstdoende geneesheer! Tijdens ons strafproces in 1996 regelde rechter Jelinek het proces zo vakkundig dat ik, als beklaagde, geen vragen kon stellen aan Dr. Stangl. Een jaar later dreigt deze arts mij met een rechtszaak als ik zijn officiële bevestiging publiekelijk blijf tonen. Hij heeft me niet aangeklaagd.

Zorgrecht
Ons ouders werd het zorgrecht ontnomen. De beslissing kon echter niet legaal worden betekend omdat we op de vlucht waren. In Spanje heeft de Oostenrijkse ambassadeur Esten de voogdij aan mijn vrouw teruggegeven. In Oostenrijk werd dit echter genegeerd met de motivatie dat meneer Esten reeds ouderdomsseniel zou zijn. In eerste instantie werd gezegd dat we de voogdij terug zouden krijgen als de gedwongen therapie beëindig zou zijn. Toen werd er gezegd, na het einde van de tweejarige medische nacontrole. De nacontrole werd verlengdemen tot vijf jaar. We kregen de voogdij terug in 2002.

Olivia’s wettelijke voogd
De zaak Olivia was voor alle autoriteiten een ’topprioriteit’. Olivia’s wettelijke voogd – Olivia’s ‘vader’ – was het zittende districtshoofd Marady. De heer Marady verklaarde dat hij niets van geneeskunde afwist, dat de oncologen zijn volledige vertrouwen hadden en dat hij met al hun maatregelen zou instemmen. Hij bezocht Olivia zelf een keer in het ziekenhuis. Toen dhr. Marady korte tijd later met pensioen ging, werd zijn opvolger dhr. Zimper de wettelijke voogd van Olivia. Meneer Zimper bood me aan te tutoyeren en wilde Dr. Hamer toevoegen. Daarop volgend werd de heer Zimper door de zittende minister van familiezaken en farmaceutische producent Bartenstein weer in het gareel gebracht.

De Groenen Club-Chefin Petrovic
Onmiddellijk nadat Olivia de diagnose kanker had gekregen, wendde ik me tot mevrouw Madeleine Petrovic voor hulp. Ze heeft zelfs twee Kamervragen gesteld waarom de Germanische Heilkunde uiteindelijk niet wordt gecontroleerd. Ze was in het ORF-programma ‘help-tv’ aan de zijde van Dr. Hamer. Haar toewijding kostte haar haar carrière. Haar opvolger was onze huidige bondspresident Van der Bellen.

Interpol
Een journalist verlinkt onze verblijfsplaats in Spanje bij de autoriteiten en wilde onze arrestatie live opnemen. Maar zijn vliegtuig had vertraging. Wij ouders en onze drie kleine kinderen werden door Interpol gearresteerd en voor de rechter gebracht en elke keer werden we weer vrijgelaten. De autoriteiten in Spanje wisten niet echt wat de Oostenrijkse autoriteiten wilden, omdat Olivia onder medisch toezicht stond van academische artsen die ook Hamer-artsen waren.

Strafproces
Wij ouders werden allebei voorwaardelijk tot acht maanden veroordeeld met een proeftijd van drie jaar wegens ‘kinderontvoering’ en ‘lichamelijk letsel door nalatigheid’, omdat we door onze vlucht ons kind aan het toezicht van de wettelijke voogd hadden onttrokken en omdat we ons kind hadden mishandeld omdat we met Olivia niet naar de chemo gingen. Het proces duurde drie dagen en het beroep was een jaar later. De rechters verklaarden expliciet dat het niet ging om een ​​oordeel over de Germanische Heilkunde, maar alleen omdat wij als ouders wetten hadden overtreden.

Bevestiging van de universiteit Trnava 1998
De grote controverse sinds 1981 tot nu toe is dat de ‘Deep State‘ (Trump, Poetin – Helsinki 2018) en natuurlijk ook de heersende academische geneeskunde omvattend, weigert de Germanische Heilkunde correct en officieel te verifiëren aan een universiteit. In 1998 – een jaar na onze definitieve veroordeling en tegelijkertijd met Dr. Hamer (schending van de Heilpraktikerwet), konden we de verificatie indienen bij de Universiteit van Trnava. Bevestiging door een universiteit is ‘het einde van de vlaggenmast’ in het wetenschappelijke bedrijf, want een hoger gezag bestaat niet. Maar het kon onze autoriteiten niet schelen, want deze heersende klasse zou graag doorgaan met het spel, vooral met onze kinderen.