Wetenschappelijke diagnosetabel

Neurofibroom, of perifere gliomen (uitzondering). Deze woekering van de zenuwschede is een soort sluis met behulp waarvan de sensorische prikkels van de periferie moeten worden geblokkeerd zodat ze niet in de hersenen terechtkomen. Verlies van gevoeligheid.
De histologie van het glioom is op zichzelf mesodermaal, maar het gedraagt ​​zich als oude hersenen gestuurd weefsel. De functie is echter half om half ectodermaal: daarom zijn deze neurofibromen eigenlijk een combinatiefenomeen.

conflict:

aanrakingsconflict

De aanraking wordt als onaangenaam en ongewenst ervaren. De gevoelige stimulus (diepe kleine hersenen sensibiliteit) wordt nog steeds perifeer geregistreerd, maar wordt niet doorgegeven, d.w.z. ‘ingeslikt’ door de neurofibromen.

Pijnconflict

Het meest intense ‘contactconflict’ is het pijnconflict. Bij een pijnaanval (bv. stoten tegen het hoofd) kan het organisme de perifere gevoeligheid ‘uitschakelen’. De pijn verdwijnt onmiddellijk, maar de gevoeligheid ook.

• bij de rechtshandige betreffende moeder of kind
• bij de linkshandige betreffende een partner
• er zijn ook nog de lokale, dus persoonsonafhankelijke, bezoedelingsconflicten op de lokatie

Hamerse Haard:

in het dorsale en laterale coriumrelais van de kleine hersenen rechts

actieve fase:

Uitzondering: neurofibromen groeien in de ca-fase. Dit proces is in meerdere opzichten een uitzondering. Want meestal groeit dit (mesodermale) bindweefsel pas in de genezingsfase. De neurofibromen en glia zijn verwante weefsels, maar ze gedragen zich anders. Neurofibromen groeien in de ca-fase en gliale afzettingen vermeerderen zich in de pcl-fase. Tot dusver is er een groot aantal hypotheses geweest over uit welk weefsel gliaweefsel ontstaat (leukocyten, monocyten, lymfocyten, bindweefsel, enz.). Maar het vindt plaats aan de zenuwen en daar is, zoals bekend, niets anders dan gliawoekering. De gevoeligheid van de huid kan geheel of gedeeltelijk worden opgeheven (anesthesie), hoewel de opnamevoorziening voor huidprikkels niet is gestoord.

genezing:

Na het oplossen van het conflict zijn er verschillende mogelijkheden:

• De neurofibromen blijven en verstoren het welbevinden niet langer.
• De neurofibromen kunnen gaan etteren door bacteriën (talg-vloeistof). We noemen ze dan talgretentiecysten. De cysten kunnen dan chirurgisch geheel worden verwijderd (met kapsel).

De gevoeligheid herstelt zich onmiddellijk na de CL, aanvankelijk in de vorm van overgevoeligheid, later normale gevoeligheid. De zogenaamde cysten op het hoofd zijn verkaasde neurofibromen.

crisis:

centralisatie

Biologische Zin:

in de actieve fase

Om sensorische informatie te blokkeren

notitie:

–