De werkelijkheid is de vijand van iedere individuele waarheid, die ieder mens construeert naar zijn behoeften en ten koste van alles wil verdedigen. En als waar noemt ieder mens een vermeend feit, dat hij nodig heeft om zijn wereldbeeld te beschermen, in wiens afhankelijkheid hij leeft.
Als er veel raakvlakken zijn, met de ontelbare individuele waarheden van mensen, ontstaan daaruit zowel de gemeenschappelijke sociale belangen, als een gemeenschappelijk wereldbeeld. Deze sociale belangen en het gemeenschappelijke wereldbeeld dienen in de kern een natuurlijke behoefte. Het is het gevoel erbij te horen, dat nu bijna uitsluitend gebaseerd is op kunstmatige waarden, ideologieën, halve waarheden, aanpassingen en het uit de weg gaan van wereldwijde problemen.
Anderzijds dient het gevoel erbij te horen ieder mens met zijn individuele waarheid om alle persoonlijke daden, gedachten en bedoelingen te legitimeren. Wat de gevolgen ook zijn. Zo worden echt slechte, immorele en kwetsende processen, onder de dekmantel van de mainstream, gebagatelliseerd, door middel van oogkleppen verdoezeld of eenvoudigweg genegeerd.
Ieder pasgeboren mens leeft voorlopig ver van zo’n geconstrueerde waarheid, zonder haar kunstmatige waarden en ideologieën. Hij leeft in de realiteit met echte behoeften en is onbevooroordeeld, dus absoluut eerlijk en authentiek in zijn gevoelens, gedachten en bedoelingen. Hij is pure liefde en als organisme een natuurlijk onderdeel van een levend wereldwijd ecosysteem.
Vandaag de dag is het als pasgeboren mens nauwelijks mogelijk om niet in een individuele waarheid met een opgelegd wereldbeeld te leven op een bepaald moment in de tijd zelf. Wanneer een kind opgroeit met ouders die geen besef meer hebben van de werkelijkheid, wordt het onvermijdelijk geconfronteerd met een van de slechts vermeende ware wereldbeelden. En aangezien het kind niets anders kent dan de inhoud van het slechts vermeende ware wereldbeeld, wordt deze ook zelden of helemaal niet in twijfel getrokken. Ieder mens wordt geboren in de plaatselijk typische manier van leven.
Voor onze huidige Europese en/of westerse manier van leven zijn enkele eeuwen van ontwikkeling van de beschaving verantwoordelijk. Het woord “ontwikkeling” wordt in onze maatschappelijke verbeelding, bijna zonder uitzondering geassocieerd met positief. In verband met de werkelijke veranderingen op aarde is dit echter ook slechts een vermeende juiste associatie van het woord ontwikkeling. Dit is een van de belangrijkste voorbeelden voor de mensheid om in te zien wat er werkelijk met ons en de aarde gebeurt achter het zogenaamd juiste wereldbeeld en de persoonlijke waarheid.
Nuchter beschouwd heeft de ontwikkeling van de beschaving ertoe geleid dat de meedogenloze, de natuur minachtende, verkwistende en uitbuitende manier van leven van de mens, elke uithoek van onze aarde heeft bereikt. Er zijn bijna geen grote natuurlijke en intacte ecosystemen meer waar de mens niet probeert iets voor zichzelf en zijn onverzadigbare hebzucht te krijgen.
Dit is een punt die samenlevingen binnen de beschaving verbergen en negeren. Mensen doen dit omdat zij baat hebben bij deze manier van leven, op verschillende momenten in hun leven. Veel producten die alleen goedkoop kunnen worden geproduceerd ten koste van intacte ecosystemen en mensen in de derde wereld, behagen onze geest door onze mentale tekortkomingen te compenseren.
En de aantasting van de natuur door grote bedrijven gaat door. Er zijn steeds meer mensen binnen de burgerlijke samenlevingen die aanspraak maken op de levensstandaard die zij hebben bereikt en die deze ook willen “verbeteren”. Maar deze norm of normaliteit is nooit natuurlijk!
De manier waarop iemands individuele waarheid naar voren komt, wordt bepaald door de structuur van de menselijke psyche, die in principe voor ieder mens hetzelfde is, op een paar uitzonderingen na. Biologisch gezien hebben man en vrouw bepaald door hun geslachtshormonen, een geslachtsspecifieke sensatie. De aard van beide geslachten is echter van nature harmonieus en evenwichtig. Ze voelen zich goed als er niets aan de hand is.
Hier vindt de biologische taak van het leven instinctief plaats, de voortplanting of het behoud van de soort. Als dit persoonlijk territorium wordt bedreigd, niet beschermd wordt, gesaboteerd wordt of verloren gaat, dan is dat een biologisch conflict. Op het spel staat de voortplanting, het voortbestaan van de soort. Als iets dergelijks gebeurt, dan gaat dit voorbij aan het verstand.
Als gevolg van een dergelijk waargenomen conflict, wordt voor de rechtshandige mens, als het het eerste conflict is in het territoriumgebied, het geslachtshormoon verminderd in zijn afgifte. Als het voor de linkshandige het eerste conflict in het territoriumgebied is, wordt de afscheiding van het geslachtshormoon verhoogd. De rechtshandige vrouw wordt manisch en dus gelukkiger door minder oestrogeen, de linkshandige vrouw wordt depressief en dus ongelukkiger door meer oestrogeen. De rechtshandige man wordt depressief en dus ongelukkig door minder testosteron, de linkshandige man wordt manisch en dus gelukkiger door meer testosteron
Deze hormonale aanpassingen zijn bedoeld om de betrokkene een reëel probleem of gevaar te tonen en hem te motiveren het specifieke probleem of gevaar op te lossen. Helaas doen deze conflicten zich vaak voor in de kindertijd en kinderen hebben vaak geen andere keuze dan zich eraan over te geven. Gelukkig komt er voor sommige kinderen een oplossing, terwijl voor andere kinderen hun conflicten hun hele leven onopgelost blijven. Zij vertonen voortdurend emotionele instabiliteit wanneer hun conflict wordt getriggerd door invloeden van buitenaf.
Als kind, met een nog niet zo ontwikkeld intellect en een geringe rijpheid, heeft men nauwelijks de kans om na te denken over wat er gebeurd is en het af te doen als eigenlijk zinloos. Daarom blijft die onbewuste druk om iets te doen gewoon bestaan. Maar dit is niet hoe de evolutie het voor ons bedoeld heeft. Als ouders negeren wij de natuurlijke behoeftes van de kinderen en verwachten of eisen wij van hen, net als van onszelf, dat zij ideologieën volgen, gehoorzamen, kunstmatige waarden volgen en bereiken en zich conformeren.
Aangezien de meeste kinderen zich hebben moeten overgeven aan hun conflicten, hebben zij geen andere keuze dan hun depressie permanent te compenseren en hun manie te dienen. Zij streven naar plaatsvervangend bevredigend gedrag of plaatsvervangende bevredigende veranderingen, in zichzelf of in hun omgeving. Hier liggen de kiemen begraven van de machtsuitoefening, de controlewaan, onderwerping, geweld en materialisme.
Dit zaadje om de conflicten te compenseren en te dienen, blijft door de begeerte van de mensen prachtig gedijen totdat zij hun conflicten daadwerkelijk oplossen. Pas dan voelen mensen zich weer evenwichtig en op hun gemak.
Maar bijna geen mens wil deze afhankelijkheden bij zichzelf toegeven en zeker niet de conflicten die er verantwoordelijk voor zijn. Tegenover andere mensen, d.w.z. binnen het gezin, de vriendenkring en een deel van de maatschappij, willen wij alleen maar positief zijn en vrij van problemen. Daarom dragen wij een masker van vermeende tevredenheid en liegen wij onszelf voor de tweede keer voor. Dus liegen we tegen onszelf door onze conflicten te onderdrukken en ze alleen maar te compenseren. En daarbovenop liegen we tegen onze omgeving door niet te laten zien hoe we werkelijk zijn.
Dit alles betekent dat de meerderheid van de mensen leeft in totale afhankelijkheid van een illusionaire wereld, die alleen collectief in stand kan worden gehouden door ons zelfbedrog en ons hypocriete denken en handelen. Al deze mensen zijn intussen vaak niet meer in staat om mentaal iets anders te overwegen dan wat de illusionaire wereld slechts als een onhoudbaar alternatief ons als werkelijkheid voorhoudt.
Een belangrijk deel van wat mensen nodig hebben om hun illusionaire wereld en wereldbeeld in stand te houden, wordt al heel lang gegarandeerd door verschillende bedrijven, culturele rituelen, politieke besluiten en gewoon door levensonderhoud, gewoonte en werk. Deze vanzelfsprekendheden vormen het geloof van mensen dat zij altijd het juiste hebben gedaan.
De tot hiertoe uiteengezette mechanismen, die de grondslagen en het voortbestaan verklaren van de onnatuurlijke en niet-authentieke levensstijl van de brede bevolking, veroorzaken nog een andere fatale ontwikkeling. Mensen laten zich niet alleen dicteren en aanpraten wat zij nodig hebben om hun emotionele conflicten te kunnen compenseren en te dienen. In de vaste overtuiging dat de omgeving naar waarheid functioneert en handelt, gesterkt door het aanbod van wat ons zogenaamd echt gelukkig maakt, laten mensen zich dicteren wat gezondheid en ziekte zouden moeten zijn.
Alle ondernemingen, zoals fabrikanten van goederen zoals voertuigen, elektronica en multimedia-artikelen, modekleding en cosmetica, zijn niet geïnteresseerd in permanent tevreden klanten of mensen. Net zoals de farmaceutische bedrijven niet geïnteresseerd zijn in permanent gezonde mensen. De consumptie moet worden gehandhaafd en gegarandeerd voor de hebzucht van een paar rijke mensen. Hier is lang voor gezorgd door mensen in deze pijnlijke afhankelijkheid te houden en hen niet echt te helpen.
De procedures om mensen in afhankelijkheid te houden zijn enerzijds zeer subtiel en anderzijds soms gemakkelijk te doorzien. In de overwegend vrije onderwijsinstellingen, scholen genaamd, worden wij slechts voorbereid op de arbeidswereld, d.w.z. op het functioneren. Aanwezigheid is een plicht. Maar kinderen en jongeren leren op geen enkele gewone school wat hun wettelijke rechten zijn, hoe zij die kunnen verdedigen en gebruiken. Bovendien wordt hun niet geleerd hoe zij hun persoonlijke problemen zonder hulp van een maatschappelijkwerker of psycholoog kunnen oplossen of verwerken. Zij worden niet onderwezen over bureaucratische procedures bij kantoren die zij zeker ooit zullen bezoeken omdat zij dat moeten. Het ergste is echter dat kinderen en jongeren niet de echte achtergrond van ziekten te horen krijgen. Dit is geen nalatigheid, het is een misdaad! Maar het is ook de basis van de macht van de weinigen.
Deze gerichte desinformatie over gezondheid en ziekte is de meest subtiele misdaad die ooit in de geschiedenis van de mensheid is gepleegd en nog steeds wordt begaan. Van de gekweekte goedgelovige mensen, die hun opgedrongen leed gedurende talloze generaties moeten compenseren, wordt nog steeds winst gemaakt in geval van ernstige ziekten, om deze af te doen als zogenaamd genezen. Anders heeft men, vanuit het standpunt van de orthodoxe geneeskunde, het vermeend beste geprobeerd en is de patiënt toch gestorven.
In alle gevallen blijft de farmaceutische industrie niet alleen de financiële winnaar, omdat iedereen blindelings vertrouwt op de vermeende deskundigen die artsen worden genoemd. Maar één ding moet men de conventionele geneeskunde nageven. In de spoedeisende hulp doen dokters of chirurgen fenomenaal werk. Zij planten afgehakte lichaamsdelen opnieuw aan, herstellen gebroken botten, redden mensen van een dwarslaesie en redden daadwerkelijk levens op de spoedeisende hulp.
Maar als het gaat om ziekten die uit zichzelf ontstaan, geven ze een vermeende infectie de schuld van de oorzaak of is er een vermeend genetisch defect. En daarbij vertellen de dokters en wetenschappers alle patiënten wat ze willen horen. Namelijk dat zij niet zelf schuldig of verantwoordelijk zijn voor hun ziekte, maar dat kwade microben de symptomen zoals ontsteking en koorts hebben veroorzaakt. Voor de patiënt is alles nog goed met de wereld als iets anders dan hijzelf het lijden heeft veroorzaakt. De patiënt doet immers al wat hij kan om zich comfortabel en gezond te houden.
Voortdurend afgeleid door de vermeende waarheid van het wereldbeeld en de vermeende juiste levensstijl, wil de persoon er helemaal niet aan denken dat een levensomstandigheid of een slechte gebeurtenis verantwoordelijk zou kunnen zijn voor zijn ziekte. Ons wordt immers niet anders geleerd. De gewoonte dat ondernemingen, dienstverleners en diverse instellingen “goed” voor ons doen met hun goed-eren en diensten, sluit eveneens de gedachte uit aan doelbewuste desinformatie.
En hierin ligt het recept voor succes van een gezondheidsdictatuur. Wanneer de favoriete bedrijven, dienstverleners en instellingen die wij vertrouwen, met hun goederen, diensten en services ons niet langer mogen of kunnen dienen vanwege een gevaarlijke en dodelijke pandemie, zullen de mensen elke beperking van en inmenging in hun vrijheid aanvaarden, zodat zij zo snel mogelijk weer aan hun plaatsvervangende bevredigingen kunnen komen.
Dit betekent dat mensen zichzelf voor de derde keer bedriegen. “Hij die vrijheid opgeeft om veiligheid te krijgen, zal uiteindelijk beide verliezen” – Benjamin Franklin -. Behalve dat de vrijheid waar Benjamin Franklin het over had over echte vrijheid gaat. De mensheid van vandaag is al tientallen jaren niet meer vrij. Zij voelen zich alleen vrij omdat zij hun beperkende conflicten kunnen compenseren. Dat lijkt vrijheid, maar dat is het niet.
De regering kan met ons doen wat zij wil, hoezeer zij onze vrijheden ook inperkt en hoe lang zij onze levenskwaliteit ook berooft. Mensen willen blijven geloven dat hun wereldbeeld juist is, zodat zij hun compenserende levensstijl kunnen blijven nastreven. En zij willen blijven geloven dat de oorzaak van ziekte niet in henzelf ligt, maar altijd van buitenaf komt. Daarom gaan de meeste mensen plichtsgetrouw mee in de strijd tegen en het indammen van deze vermeende pandemie. Wat ons mensen wordt aangedaan, wordt door velen mooi gepraat en als zinnig geïnterpreteerd, altijd met de achtergrondgedachte het oude leven spoedig weer terug te krijgen. Als de mensen niet langzamerhand inzien dat de vermeende pandemie van Corona slechts een voorwendsel is om de wereldeconomie met geweld om te vormen, met een niet-bestaand virus als zondebok, dan wordt het pas echt duister.
Terwijl de reguliere geneeskunde met haar infectietheorie en kankerhypothese de mensen doet geloven dat zij te maken hebben met een vijand uit de natuur wanneer zij ziek worden, houdt zij de mensen tegelijkertijd afhankelijk van hun veronderstelde beschermers, de artsen. Bovendien ontneemt de erkenning van deze orthodoxe medische theorieën de mensen het vermogen om zichzelf holistisch te bekijken en te evalueren. Zo zien mensen zichzelf slechts als een gast in hun lichaam, dat, wanneer het ziek wordt of symptomen vertoont, door zijn “drager” wordt bestempeld en gedevalueerd als een onvolmaakt maandagmodel.
Maar ons hele organisme is de manifestatie van de door evolutie bepaalde werkelijke ontwikkelingsstappen, met de hersenen als centrum voor onze totale psyche. Tot de tijd waarin de mensheid zich begon te ontwikkelen tot wat zij nu is, verkeerde de hele wereld met zijn levende bewoners in een ecologisch evenwicht.
Naast de evolutionaire voedselketen hebben zich vanaf het begin ook symbiotische relaties of interacties tussen alle levende wezens ontwikkeld. En het zijn juist deze symbiotische processen die ons mensen als slaven van het kapitalisme opzettelijk worden onthouden en worden voorgesteld als vijandige bedoelingen van de natuur of liever gezegd van microben.
Deze methode dient regeringen alleen om de macht te behouden, door angst te zaaien. Wie zich laat afschrikken, zoekt automatisch vrijwillig bescherming bij een deskundige, die bijna een held kan lijken. Wij doen een beroep op dergelijke deskundigen wanneer wij bijvoorbeeld juridische bijstand in nodig hebben, wanneer wij ons willen verdedigen met behulp van politie en justitie en wanneer wij een boekhouder nodig hebben om onze financiën te beheren. En op precies dezelfde manier zoeken wij verschillende artsen op voor de bescherming van ons belangrijkste bezit, onze gezondheid. Kortom, wij leggen niet alleen de verantwoordelijkheid voor bepaalde delen van ons leven in handen van vreemden, maar wij vertrouwen ook ons meest waardevolle bezit toe aan vreemden die helemaal niet geïnteresseerd zijn in het behoud van onze gezondheid, maar munt willen slaan uit het lijden van mensen.
Het opwekken van angst staat echter nog steeds boven het financiële belang van de machthebbers. Want wie bang is en daarom bescherming nodig heeft, maakt zich niet alleen afhankelijk, maar ook chanteerbaar en volgzaam. Met de maatregelen die verband houden met de bescherming van de bevolking, zoals de permanente lockdown, betalen de mensen een bestaansondermijnend beschermingsgeld aan de staat. Talloze handelaren moesten hun bedrijf opgeven en sommigen van hen moesten hun werknemers ontslaan en werkloos worden. Degenen die nog werkzaam zijn in de horeca, de detailhandel, de persoonlijke verzorging en andere dienstverlenende sectoren nemen alle maatregelen die nodig zijn om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.
Om dit als regering te bereiken, neemt zij zeer subtiele en misdadige maatregelen van desinformatie en de permanente bestendiging daarvan. Van jongs af aan wordt ons geleerd voorzorgsmaatregelen te nemen tegen vermeende infecties en de ziekte die daarop volgt. Handen wassen, de regelmatige vaccinatieafspraak bij de dokter en het gebruik van condooms tegen seksueel overdraagbare aandoeningen. Dit is de meest perfecte propaganda in de geschiedenis van de mensheid, omdat iedereen de informatie gelooft en meestal handelt naar wat hem wordt verteld.
En net als zo’n 400 jaar geleden, toen een handjevol mensen probeerde de massa beter te informeren, namelijk dat de aarde een bol is en geen schijf, stortten de machthebbers en hun aanhangers zich toen, net als nu, op de mensen die een einde willen maken aan het angst opwekkende en corrupte systeem. Daarbij beschermen de volgelingen van de heersers de echte boosdoeners, alleen om hun wereldbeeld, dat zij interpreteren als waarheid en vrijheid, niet te verliezen.
In 1600 werd Giodarno Bruno door de paus op de brandstapel ter dood veroordeeld wegens zijn werk met het Copernicaanse wereldbeeld en de verspreiding ervan. Hij stierf voor de waarheid of de werkelijkheid, omdat Copernicus gelijk had dat de aarde om de zon draait en niet andersom.
De bekendere Galileo Galilei, ook een volgeling en leraar van het toen nieuwe Copernicaanse wereldbeeld, werd na zijn proces in 1633 voor de rest van zijn leven onder huisarrest geplaatst. Zijn technische uitvindingen en ontdekkingen waren waarschijnlijk te waardevol voor de economie en het leger, dus in plaats van hem te verbranden, mocht Galileo onder huisarrest verder werken.
Met het verlies van het voordien nog geldige Ptolemeïsche wereldbeeld hadden de heersers, toen nog de Katholieke Kerk, ook een van de belangrijkste grondslagen van hun macht verloren door angst te zaaien. Ptolemaeus stond de kerk met zijn geocentrische wereldbeeld, waarin alles om de aarde draait, toe een door God geschapen wereld te presenteren en te claimen. Het lijkt ons vandaag immers nog steeds dat alles rond de aarde draait in plaats van dat wij rond onszelf en de zon draaien, aangezien wij de beweging van de aarde niet voelen.
Met de toenemende aanvaarding van het Copernicaanse wereldbeeld verloor de kerk niet alleen een deel van haar macht, maar ook haar geloofwaardigheid. Bovendien veranderde de aarde van een schijf in een bol, waardoor het geloof in een hel onder ons en een hemel boven ons, steeds verder uit ons denken verdween. Zo verloor de katholieke kerk steeds meer invloed en macht.
Vandaag zijn het de wetenschappers die ons de wereld en de processen van het leven willen verklaren. Maar toen, evenals nu, worden wij niet op de hoogte gebracht van de hele waarheid van het leven, maar moeten wij ons tevreden stellen met wat ons wordt verteld. Kennis is macht. De elite van die tijd, de kerk, wist dit net zo goed als de elite van vandaag. Het zijn de mondiale ondernemingen die ervoor zorgen dat lobbyisten in regeringen zetelen en de belangen van de mondiale ondernemingen beschermen en vooropstellen. Verschillende mensen in regeringen zijn omgekocht, of zelfs gechanteerd, om te doen wat de wereldconcerns of de machtigste zakenlieden van hen verlangen. Wat dit bewijst is de toestand van onze planeet. We weten van de wereldwijde rampen, maar er wordt bijna niets aan gedaan. Je zou kunnen zeggen: bij armoede ontbreekt veel, bij hebzucht alles. Een Duits gezegde is: Hebzucht vreet hersenen.
Zogenaamde virologen en epidemiologen interpreteren wat zij denken gezien en geleerd te hebben in de microbiologie, verkeerd. De ontdekkingen van Louis Pasteur, de aanwezigheid van microben bij ziekteverschijnselen en ontstekingen, waren even ontoereikend bestudeerd om er iets zinnigs over te zeggen als de ontdekkingen van Ptolemaeus.
Uit een verkeerde interpretatie van wat werd waargenomen, door het ontbreken van verklarende omstandigheden, groeide Ptolemaeus’ onjuiste wereldbeeld. Namelijk dat de aarde in het centrum van het universum stond. Op precies dezelfde wijze hebben de verkeerd geïnterpreteerde waarnemingen van Louis Pasteur, bij gebrek aan verklarende omstandigheden, aanleiding gegeven tot de bekende en wereldwijd erkende infectietheorie.
Net als 400 jaar geleden zijn er vandaag de dag een handvol mensen die het wereldbeeld kunnen en willen corrigeren met de daadwerkelijke waarheid of met echte feiten. En net als toen worden deze mensen aan de kaak gesteld, bestempeld als samenzweringstheoretici, bestreden en uitgestoten.
Samenvattend kunnen we het raamwerk van het wereldbeeld van een groot deel van de mensheid als volgt omschrijven. Binnen elke grote beschavingskring, dat wil zeggen binnen een land, maatschappij en cultuur, worden alle intermenselijke en gedragsmatige oriëntatiepunten gekenmerkt door hun duurzaamheid. En permanentie biedt, ongeacht de levenskwaliteit die het met zich meebrengt, een zekere mate van zekerheid. Het is een zekerheid die blijkt uit het feit dat er voor niemand iets fundamenteel verandert, zolang hij maar meespeelt. Maar als je probeert de pijlers van het systeem aan te tasten, maak je jezelf automatisch tot vijand van alle andere mensen die afhankelijk zijn van de veiligheid die op deze bestendigheid is gebaseerd. Zich afhankelijk maken van zulk een twijfelachtige zekerheid, welke slechte of goede kwaliteit zij ook moge bieden, getuigt van een geslaagde conditionering tot blinde gehoorzaamheid.
Waarom en op welke wijze ziekte ontstaat, wist dr. med. mag. theol. Ryke Geerd Hamer. Hij ontdekte 5 biologische natuurwetten en legde ze uit in de “Germanische Heilkunde”. Maar niet alleen organische ziekten kunnen worden verklaard op basis van conflictieve gebeurtenissen. Ook onze psychische labiliteit, intermenselijke afhankelijkheid en aversies, evenals verslavingen en obsessieve gedachten, kunnen op zo’n gebeurtenis worden teruggevoerd. Laten wij het huisarrest die ons door de maatregelen worden opgelegd in ons voordeel gebruiken en ons met ons verleden bezighouden om onszelf te herkennen en ons van oude lasten te ontdoen. Maak uzelf vertrouwd met de Germanische Heilkunde.
Hartelijk dank voor deze wonderbaarlijk duidelijke bijdrage. Het is tijd om de discrepantie aan te wijzen en aan te pakken tussen onze werkelijke Biologische Code en deze kunstmatige beschavingsjunk maatschappij manier van leven. Een groot ontwaken is op komst.
BETAAL MET:
